In één van de loodsen van het Centraal Station te
Amsterdam, van waaruit elke week opnieuw de verzen
ding van grote aantallen films naar de bioscoopexploitan
ten in ons land wordt verzorgd, heerste op Vrijdag 25
November, 's ochtends omstreeks half elf plotseling een
zeer feestelijke stemming. De aanleiding daartoe vormde
een onverwacht bezoek van Sint-Nicolaas, die per trein uit
Utrecht was gearriveerd om aan het spoorwegpersoneel,
dat elke Donderdag en Vrijdag met zoveel ijver in de
weer is om de bioscopen tijdig van de nodige films te
voorzien, op een bijzondere wijze van zijn waardering
voor hun inspanning te laten blijken.
Voor het evenwel zover was, had er zich al het een en
ander afgespeeld. Het begon om goed negen uur toen de
Sint zich op het Utrechtse station aan het loket vervoegde
om een kaartje naar Amsterdam te kopen. De lokettiste
waarschuwde onmiddellijk de stationschef, die een aantal
maatregelen trof om de Goedheiligman met alle mogelijke
service te omringen. Twee leden van de Spoorwegrecher
che werden aangewezen om als speciale lijfwacht van de
Sint op te treden; er werd een coupé gereserveerd om de
Sint een rustige reis te waarborgen en in de restauratie
werd in allerijl een kopje koffie geser
veerd. Ten gevolge van deze opschud
ding vertrok de trein, die gewoonlijk
het Utrechtse station om twee minuten
voor tien verlaat, enkele minuten na
tien.
Bij de aankomst van de trein te
Amsterdam bleek de stationschef van
Utrecht inmiddels zijn Amsterdamse
collega op de hoogte te hebben gesteld
van het feit, dat een bijzondere reiziger
zou arriveren en deze had op zijn beurt
gezorgd voor een goede ontvangst. Per
soonlijk hielp hij Sint-Nicolaas bij het
uitstappen en geleidde hij hem naar de
voetgangerstunnel, waar een electrisch
perronwagentje stond te wachten om de
Sint verder te vervoeren teneinde hem
aldus een al te lange wandeling te be
sparen.
Het spreekt vanzelf, dat deze specta
culaire ontvangst sterk de aandacht
trok van het reizigerspubliek. Tot ver
bazing van velen en wel in de eerste
plaats van Sint-Nicolaas zelf bleek een
ploeg cameramensen van Polygoon-
Prof ilti met een fijne neus voor de actualiteit te hebben
geroken, dat er iets bijzonders aan de hand was, dat zich
zeker zou lenen voor een aantrekkelijke reportage in het
filmjournaal. Maar ook verschillende vertegenwoordigers
van de pers hadden kennelijk intuïtief gevoeld, dat hun
aanwezigheid een mooi verhaal zou kunnen opleveren.
Dat dit juist was bleek op het ogenblik, dat de Sint op
het electrische wagentje in de loods was aangekomen,
waar ontelbare films hun reis door Nederland zijn be
gonnen. Daar liet hij namelijk als eerste de afdelingschef
bij zich komen om deze zijn waardering te betuigen voor
de snelheid en de stiptheid, waarmee de filmverzendingen
steeds worden verzorgd. Weliswaar was het Sint-Nicolaas
niet ontgaan, dat een enkele maal een fout wordt gemaakt,
maar over het algemeen was hij toch zeer tevreden over
de wijze, waarop in deze loods wordt gewerkt.
De Sint begreep, dat veel van dit werk in de nachtelijke
uren moet geschieden en juist omdat hij wist, wat werken
in de nachtelijke uren betekent, was hij dubbel voldaan
over de accuratesse, waarmede het Amsterdamse spoor
wegpersoneel zijn taak vervult. De Sint liet er overigens
geen twijfel over bestaan, dat zijn waardering ook nog
op een andere grond steunde: immers, de verzending van
Gezeten temidden van grote aantallen films,
<'ie op verzending wachten, deelt Sint-Nicolaas
in een loods van de Nederlandsche Spoorwegen
op het Centraal Station te Amsterdam met
gulle hand bioscoopbonnen uit aan het spoor
wegpersoneel, dat zorg draast voor de film
verzendingen. Zo heeft de Sint zijn waarde
ring tot uiting willen brengen voor de wijze,
waarop het spoorwegpersoneel zich elke week
opnieuw van zijn taak kwijt.
Sint-lcolaas beloonde spoorwegpersoneel
