$0rl\osenha»ali0r
Uitroepteken is een leesteken
Grote of kleine advertenties?
VOORVERKOOP
Slechts 7 avondvoorstellingen
Besproken Beweging
De schokkende analyse van mensen uit onze tijd!De
film met enthousiaste perskritiekenHET theater waar
men altijd gezellig uit is!Geen vrouw was hem veilig!
Deze kreten zijn naar believen uit te breiden. Wij zullen
al deze uitroeptekens maar beschouwen als late overblijf
selen uit de „kermistijd".
Een uitroepteken zegt Van Dale's Woordenboek
is een leesteken, dat achter uitroepen, bevelen, aanspraken
en wensende zinnen geplaatst wordt. Daar alle overdrij
ving schaadt, zullen de vele uitroeptekens achter boven
aangehaalde kreten wel spoedig tot het verleden gaan be
horen. Laten wij dit hopen!
Een vraag die onmogelijk zo maar te beantwoorden is.
Niet alleen het reclamebudget, maar ook onder andere het
soort film speelt hierbij een belangrijke rol. Het maken
van een film vraagt grote investeringen. Dat gaat overi
gens voor elk produkt op. Merkwaardig is evenwel, dat
zodra de film gereed is, vaak op de publiciteitskosten
wordt beknibbeld. En dat is nu precies het omgekeerde
van wat bij andere artikelen gebeurt. Daarom vonden wij
het verheugend, dat het advertentiemateriaal voor de film
„Rififi in Amsterdam" van de Nederlandse Filmproductie
Maatschappij uitstekend was verzorgd. Er waren diverse
mogelijkheden om deze film te annonceren: tekstadverten
ties, maar ook goede illustraties, vooraankondigingen en
kleine herinneringsadvertenties. Wij hopen, dat dit goede
voorbeeld door andere Nederlandse filmproducenten zal
worden nagevolgd; niet nagebootst, want elke imitatie
werkt averechts.
Ook de reclame voor films als „De langste dag" en
„Boccacio 70" was beslist verantwoord. Speciaal van de
laatste film vielen de eenvoudige lettering en de strakke
lay-out op.
Advertenties behoeven niet groot te zijn om op te vallen.
De advertentie voor „Der Rosenkavalier" is op dit gebied
een prima voorbeeld, evenals de hierbij gereproduceerde
zet-advertentie van Lux uit Maastricht. Verstandig dat in
gehaakt werd op het meespelen van de Maastrichtenaar
van 10 t/m 25 OKT0BBR
Aanv. Ï.4S - einde 11.15
ft«* KSfifltt*
|USA»«M SCHWARÏKOCf
S6NA JliBINAC
- AHNtUIS» RÖTMiH»«t«ïf*
OIT.0- SOELMAN.K ÏBICH «UNZ
m urn. •■mi smmx eeaprödttetic «ar* te rank iH-g&nb*tie
KASSA GKOPKMD
«10-18 - 1M~.% - 6,30-ÏO
Jean Sluismans. Trou
wens hier liggen meer
mogelijkheden voor
plaatselijke bioscopen.
Zo draaide in het
Winston Theater te
Hoorn de film „The in-
spector", waarvan de op
namen gedeeltelijk in
deze plaats waren ge
maakt. Drie foto's, die
betrekking hadden op
Hoorn, werden genum
merd in de etalagekast
opgehangen. De eerste
vijf bezoekers, die de
juiste volgorde van deze
foto's bij de aanvang van
de voorstelling opgaven,
ontvingen een gratis toe
gangsbewijs. Gehoord de
discussies bij de ingang,
bleek het verre van ge
makkelijk de goede volg
orde te bepalen. Een uit
stekend idee!
Het is natuurlijk niet
goed mogelijk altijd iets
origineels te vinden. Ge
lukkig maar, want het
moet geen gewoonte wor
den. Wel zal de bio
scoopexploitatie ook op
dit terrein actief en crea
tief moeten blijven, al
komt het niet dagelijks
voor elke 10.000ste be
zoeker (ster) gratis een
langspeelplaat te belo
ven. Maar daarvoor heet
de film dan ook: West
Side Story. Mk
In de Cinegrafiareeks, bestaande uit publikaties van
het Nederlands Filminstituut, die wordt uitgegeven door
J. Muusses N.V. te Purmerend, is thans het vijfde deeltje
verschenen„Besproken Beweging". Onder deze ietwat
merkwaardige titel gaat een vertaling schuil van de hand
van dr John B. Knipping van Henri Agels „Esthétique
du cinéma". In het boekje wordt uitvoerig de ontwikke
ling van de filmesthetiek nagegaan, voornamelijk door
een bespreking van de opvattingen van een groot aantal
schrijvers over filmesthetische problemen. Zo is een rijke
gedachten wereld ontstaan, die de moeite van het kennis
nemen ruimschoots waard is, zij het dan, dat de beknopte
vorm, waarin de opvattingen van sommige auteurs is
weergegeven, wel hoge eisen aan de lezers stelt.
„Besproken Beweging" is voor in de filmesthetiek be
langstellenden zonder twijfel een waardevol boekwerkje.
„Wij willen een verenigd Europa, maar wij zijn niet
bereid om de Italiaanse film daaraan op te offeren. Wij
hopen de verlangens van de Europese Economische Ge
meenschap met de behoeften van onze filmindustrie in
overeenstemming te kunnen brengen".
Alberto Folchi
411
