Eén
miljoen
Neder
landers
keken naar
.Arnhemse'
films
ÈMmWt
"?l
8
(tekst van een folder verspreid in
Arnhem)
"Dijna een miljoen Nederlanders heb
ben de roep van de Internationa
le Film week Arnhem 1967 verstaan.
Bijna een miljoen Nederlanders be
zochten na de Arnhemse premières
van de Zesde Internationale Filmweek
een of meer films uit dit programma.
Onmiskenbaar bewijs van de plaats,
die de Internationale Filmweek Arn
hem inneemt in het nationale film-
gebeuren.
Aan de vooravond van de
ZEVENDE INTERNATIONALE
FILMWEEK 1969
(van 6 oktober tot en met 11 oktober)
valt te berekenen, dat de programma's
welke in 1955, 1959, 1961, 1965 en
1967 te Arnhem en in 1957 te Den
Haag werden gepresenteerd ruim
TIEN MILJOEN
Nederlanders naar de bioscopen heb
ben getrokken, van film naar film.
Waarschijnlijk behoorde U ook tot
hen!
Wat betekent „ARNHEM" in film
taal?
Het is een vogelperspectief van het
geweldige stromenland der filmpro-
dnktie, teneinde daarin bepaalde on
derstromen te herkennen, welke zich
in de toekomst als maatgevend zul
len doen gelden.
Arnhem introduceerde in 1955 het
realisme van Fellini met de ver
toning van „La Strada" filmtaal,
die nog moest worden geleerd in de
wereld, maar te Arnhem reeds beter
werd verstaan dan in Fellini's vader
land Italië. In 1957 keerde Fellini te
rug met ,,Le notti di Cabiria", die
nu genoteerd staat bij „The Great
Hundred". In 1959 introduceerde
Arnhem in Nederland de Nouvelle
Vague met Frangois Truffauts „Les
quatre cents coups" en Chabrols om
streden „Les cousins"Namen, welke
historie hebben gemaakt in de jaren
na 1959, toen de filmweek o.m. ook
„Orfeu negro" van Marcel Camus
naar ons land bracht.
A rnhem registreerde de plotselinge
opkomst van de filmcreativiteit
van Tsjechoslovakije met Zdenek
Podzkalski's „Sla nooit een vrouw,
zelfs niet met een bloem". Hs Arn
hemse vertoning van „Op de drempel
van het leven" nam de drempelvrees
weg, welke tot dan toe nog bestond
jegens een thans gevestigde filmer:
Ingmar Bergman, wiens „Het oog van
de duivel" ook te Arnhem de Ne
derlandse premiere beleefde.
De Filmweek confronteerde ons land
met Polen door „Moeder Joanna van
de Engelen" van Jerzzy Kawalaro-
wicz, men werd er verrast door de
virtuoze „Shadows" van John Cas-
savetes en de stijl van Pierre Paolo
Passolini in „Vangelo secondo Mat-
teo".
Arnhem vestigde de aandacht op nieu
we wegen zoekende jonge Britse fil
mers als Delbert Mann „Marty"Jack
Clayton „Room at the top" en Karl
Reisz „Saturday night, sunday mor-
ning".
TAe Nederlandse cineast heeft een
belangrijke rol in het Arnhemse
filmfeest. De internationaal met lau
weren bekroonde „Dutch shorts" heb
ben per dozijn hun filmweekpre-
mière gekregen neem Haan
stra's „Rembrandt, schilder van de
mens", of John Fernhouts „Sky over
Holland"; „Lichaam en ziel" van Re-
né Daalder, George Sluizers „Ierland",
en „De Lage Landen", „Corsow" van
Peter Creutzberg: „La Seine a rencon
tre Paris" van Ivens werd in Arnhem
toegejuicht.
Er zijn reputaties gevestigd. Herinner
slechts „Slochteren aan de lijn" van
Rolf Orthel, „Facade" van Jan Wiert-
sema, „Aah Tamara' van Pim de
