JURYRAPPORT CINEMAGIAPRIJS 1978 De jury voor de Cinemagiaprijs die eind 1977 is ingesteld door de Audiovisuele Beroepsvereniging NBF, heeft Ellen Waller uitgekozen 'als de eerste die deze prijs ontvangt. De prijs beoogt een erkenning van opvallend goede publi- cistische prestaties op het gebied van de film, de televisie en de verdere audiovisuele media. Dat de jury adviseerde Ellen Waller de prijs toe te kennen zal weinigen verbaasd hebben. Zij schreef reeds voor de oor log over film. Haar belangrijke voorgangers als Ter Braak, Graadt van Roggen, Van Domburg en Jordaan waren toen al bezig de ontwikkeling van de nieuwe, door de techniek mogelijk gemaakte kunst met grote geestdrift te boekstaven en hadden onder een snel groeiend publiek met hun over tuigingskracht de 'filmgek' gestalte gegeven. In een conflict tussen de Nieuwe Rotterdamse Courant en bioscoopexploi tanten, dat in het midden van de dertiger jaren de NRC ge durende geruime tijd de bioscoopadvertenties kostte, wat in die crisisdagen, toen er weinig geadverteerd werd, een groot offer betekende, terwille van het principe, was een com promis tot stand gekomen. Dit hield in dat de NRC 'de' film in twee categorieën zou behandelen; te weten Film- nieuws en Filmkunst. Hier en daar zijn nog wel schaduwen van de gevonden oplossing merkbaar, maar de strijd ten gunste van de filmkunst in de publiciteit was in beginsel ge wonnen. De Uitkijk te Amsterdam heett daardoor zijn ont staan gevonden zowel als zijn bestaan en vele theaters zijn gevolgd. Direct na de vier bovengenoemde pioniers-publicisten die onvermoeibaar de grote betekenis van de filmkunst in men selijk, esthetisch en sociaal opzicht hebben aangetoond, dient Ellen Waller genoemd te worden. Zij heeft zich van het begin af aan met een trouw die gevolg is van een onont koombare liefde, voor het nieuwe medium en bovendien met een opmerkelijke objectiviteit aan haar vak van filmcritica gegeven. Telkens op zoek naar achtergronden van een film die haar bewondering had opgewekt of die naar haar inzicht grote aandacht verdiende. Zij deed dat met een vaak enigs zins verhuld temperament, omdat zij van het begin af aan besefte dat de basis van een zo groot mogelijke documenta tie óók een zo groot mogelijke garantie leverde voor objec tiviteit al is die nooit volledig te bereiken, omdat iedere kunstbeschouwer, of beschouwster zo lang die verslag uit brengt van zijn of haar ervaringen en niet aan ontkomt ei gen smaak, voorkeuren of levenservaringen telatenmeetellen. Dat heeft Ellen Waller ook gedaan, maar zij heeft en dat is voor iemand die zó lang kunstbeschouwingen schrijft een grote kwaliteit ieder nieuw verschijnsel dat ze in een film aantrof extra belangstelling gegeven en altijd gepleit voor kansen van Nederlandse filmers met een duidelijk eigen sig natuur, of met serieus gemeende vernieuwingspogingen. De voorzitter van de NBF, Ryclef Rienstra overhandigt mevrouw Ellen Waller de oorkonde in de vorm van een plaquette Daarbij heeft ze ook altijd de moeilijkheden van vernieuwers goed begrepen, in de wetenschap dat filmen op alle manie ren een kostbare zaak is en de beperkingen van de econo mische omstandigheden van het filmen herkend. Maar zo men al zou kunnen vinden dat een zó perfecte do cumentatie als die waarover Ellen Waller in de loop van haar werkzaamheden is komen te beschikken afdempend kan werken; in haar spontane blijdschap over een nieuw talent, of een uitzonderlijke prestatie, of groot meesterschap heeft zij zich nooit in het minst door die achtergrond van kennis laten beihvloeden en zij doet dat nog steeds niet. Als voorvechtster van het nieuwe, dat de kans van overtui gingskracht in zich bergt, is zij spontaan enthousiasmerend en zij heeft haar lezerspubliek op talloze manieren vatbaar gemaakt voor wat zij als bijzondere kwaliteit of originali teit had ontdekt. De duur van haar werkzaamheid, de spiritualiteit waarmee ze die verricht, haar verrastheid door verrassingen en haar liefde voor de filmkunst, plus nog haar aandacht voor bij zondere tv-prestaties maken het voor de jury, die het bestuur van de NBF heeft geadviseerd, een vanzelfsprekende zaak om na Graadt van Roggen, Ter Braak, Jordaan en Van Dom burg, nu Ellen Waller te eren als de belangrijkste publiciste op het gebied van de film en om blij te zijn dat dit nu einde lijk mogelijk is met het toekennen van een prijs, die voor een niet gering gedeelte zijn belangrijkheid zal vestigen door de naam van de eerste winnares. Anton Koolhaas Wim van Roosmalen Pieter Verhoeff Regisseur Lou Adler bij de opnamen van de nieuwe Paramount film 'Up in smoke'. Produktie Lou Lombardo en Lou Adler,

Historie Film- en Bioscoopbranche

Film | 1979 | | pagina 12