Vrouwen in het Vak:
Cassière/Ouvreuse Annemiek Florie:
"Ik ben een mens met behoefte aan afwisseling'
"Ik werk op mijn manier," zegt Annemiek Florie (35). Haar werk bij
Scala Bioscoop en bij het Camera/Studio complex in Utrecht maken
dat mogelijk. Haar vak is cassière/ouvreuse.
Haar werkwijze: "Mensen correct en vriendelijk behandelen op een
manier die ik zelf ook prettig vind als ik een avondje uit ben."
Annemiek meent dat de bezoeker dat waardeert. Voor haarzelf is het
één van de dingen die het werk afwisselend maken.
BIJVERDIENSTE
Annemiek, open, vriendelijk en gebruind, is net terug van een ge
slaagde vakantie in Andalusië. Ze moet dan ook even omschakelen
naar het filmbedrijf waar ze inmiddels twee jaar werkzaam is.
Van orgine komt ze uit het zuiden. Nederweert in Midden Limburg
om precies te zijn. "Maar ik ben een fanatieke Utrechter geworden,"
lacht ze, "Het is hier leuk wonen. Gezellig met al die terrasjes."
We zitten in de klassiek gedecoreerde foyer van Scale/Select. "Een in
richting die altijd mooi blijft," zoals één van de medewerkers trots
meldt. In een vitrine prijkt de jaarlijkse bio-prijs. Een onderscheiding
voor de bioscoop, die het het hoogste bedrag voor de Bio-collecte
ophaalde.
Van een Limburgs accent is bij Annemiek niets te bespeuren. Zelfs
de zachte 'g' ontbreekt. "Ik heb een talent voor talen," verklaart ze
desgevraagd. "Zelfs accenten kan ik heel gemakkelijk overnemen.
Niet dat ik nu een Utrechts accent heb aangenomen, hoor. Ik wil het
wel een beetje beschaafd houden. Dat moet wel. Ik heb een represen
tatieve baan."
Die baan is in eerste instantie begonnen als bijverdienste maar vormt
nu hethoofdinkomen.
"Voor mensen die overdag studeren zijn de horeca en het filmbedrijf
de enige mogelijkheden om 's avonds wat bij te verdienen," zegt An
nemiek. "Ik had indertijd een vriendin die hier werkte en tijdens een
vakantie, toen er gaten in het rooster vielen, ben ik ook aangenomen.
Ik denk trouwens niet dat de bioscopen ooit advertenties plaatsen
voor dit soort banen. Alles gaat via via of mensen komen zichzelf
aanbieden. Ons concern (Bioscooponderneming A.F.WoIff) telt veel
mensen die dit werk doen naast hun studie. Zelf studeerde ik phar-
macie en heb ik alle mogelijke baantjes gehad. Nog steeds trouwens.
Ik werk ook als telefoniste/receptioniste voor een ander bedrijf en als
apothekers-assistente."
"Het liefste doe ik zoveel mogelijk dingen. Ik houd van afwisseling.
Dat is ook zo leuk in dit bedrijf. Ik werk zowel in het Scala- als in het
Camera-complex. Daarnaast ben ik nog steeds blij als ik gevraagd
word voor City, als invaller in de herfstvakantie. Zonder die afwisse
ling zou je, denk ik, snel op je routine terugvallen."
EIGEN SYSTEEM
Annemiek is zowel cassière als ouvreuse.
"Dat is meestal gecombineerd in dit bedrijf. Het werk op zich is een
voudig maar omdat je ook met geld te maken hebt, moet je toch je
gedachten er goed bijhouden."
"Als cassière," gaat ze verder, "moetje kaartjes verkopen, reserverin
gen aannemen, telefoontjes beantwoorden en zorgen dat de kas
klopt. Voor dat laatste moet je accuraat kunnen werken anders merk
je dat in je eigen portemonnaie. Persoonlijk heb ik daar niet zo veel
moeite mee."
"Wat de kaartverkoop betreft, begin ik meestal vanuit het midden van
de zaal te werken en verkoop ik de zijkanten pas het allerlaatst. Men
sen zitten het liefst in het midden en vinden plaatsen opzij niet zo
prettig. Alleen als ik zeker weet dat het heel druk gaat worden, ver
koop ik de rijen gewoon achter elkaar door. Ik doe het zo, maar ieder
een heeft zijn eigen systeem. Er wordt in het begin ook niet verteld
hoe het moet, zodat je het zelf zo'n beetje uitzoekt. Bij Scala zijn we
nu van plan een handleiding op te stellen om tot een zekere standaar
disering te komen. Vooral wanneer er nieuwe mensen komen, in de
vakanties, is het handig als er iets op schrift staat, zodat je niet door
schade en schande wijs hoeft te worden.
"Als ouvreuse zorg je dat alles klaarstaat in de foyer. Je ruimt op, kijkt
de voorraad na en vult die zo nodig aan. Je kijkt of de zaal ordelijk is
en je wijst de mensen hun plaats. In de pauze verkoop je snoep en
drankjes, waarbij je het gezellig probeert te maken door bijv. aange
paste muziek te draaien."
"Als cassière heb je een ander contact met de mensen dan als ou
vreuse. Een glaswand en een mikrofoon scheppen toch afstand. Ou-
vreusewerk is daarom gezelliger. Als ik er tijd voor heb, probeer ik
steeds iets leuks te zeggen tegen iedereen. Ik heb de indruk dat de
mensen dat waarderen en het maakt het werk leuker voor je zelf. Dat
is één van die kleine afwisselingen."
SLUITPOST
"Ik werk sowieso op mijn eigen wijze. Ik behandel mensen vriende
lijk en correct op een manier, die ik zelf ook prettig vind als ik een
avondje uit ben. Dat betekent bijv. dat je mensen niet uitlacht als ze
een Engelse filmtitel niet goed uitspreken. Je moet er rekening mee
houden, dat jij het gezicht bent van het theater naar het publiek toe.
Ook al is het wel eens moeilijk vriendelijk te blijven als je steeds de
zelfde vragen moet beantwoorden."
"Het representatieve aspect vind ik één van de leukste dingen van dit
25