Vrouwen in het Vak:
FRANCA PELSTER
"Dit werk doe ik het allerliefst"
Voor deze editie had FILM een gesprek met 'vrouw in het vak'
Franca Pelster, filmagent en vice-president van Euro Aim.
We brachten een bezoek aan Franca Pelster Films, waarvan het
hoofdkantoor gevestigd is in Zwitserland. De Nederlandse vesti
ging is echter heel wat dichter bij huis, en wel in het schilderachti
ge Naarden-Vesting.
Onder het wakend oog van haar beide reusachtige Ierse wolfshon
den en af en toe onderbroken door een paar maanden oude 'hon-
dekleuter', vertelt Franca over haar werkzaamheden in het filmbe
drijf, die ze al jaren met hart en ziel verricht.
MET EEN NEDERLANDSE FILM ONDER JE ARM OP PAD
Zoals velen van haar vakgenoten kwam ook Franca Pelster bij toe
val met het filmbedrijf in aanraking om - met door de jaren heen
verkregen ervaring, inzicht, kontakten én hard werken - haar loop
baan binnen dit bedrijf te vervolgen.
"Mijn eerste, inmiddels overleden echtgenoot Ed Pelster", zo ver
telt ze, "kwam uit een, in de filmwereld bekende familie. Ed's vader
was één der oprichters van de Filmliga, hij zelf geluidstechnicus
bij Bert Haanstra. Er werd vanzelfsprekend veel over film gepraat,
maar ik wist er weinig of niets vanaf."
De huwelijksreis van Franca en Ed was naar een opname-sessie in
een Londense geluidsstudio. Tijdens dat verblijf in Londen werd
Franca gevraagd als geluidsassistente te fungeren. Ze deed het
met veel plezier en blijkbaar zó goed, dat de regisseur haar vroeg
de - niet zo soepel verlopende - produktie over te nemen.
Franca: "Ik had op dat gebied geen enkele ervaring, maar ik dacht:
waarom zou ik het niet proberen? Ook nu heb ik nog steeds profijt
van de kennis die ik toen en de daaropvolgende jaren heb opge
daan. Het is een prima ondergrond. Ik ben op de hoogte van de
technische problemen die zich bij een produktie eventueel kunnen
voordoen, omdat ik aan de basis begonnen ben."
Terug in Nederland begon Franca samen met haar echtgenoot een
geluidsstudio. Ook na het overlijden van Ed Pelster zette zij de
studiowerkzaamheden voort in combinatie met de functie van
managing director van de tv-tak bij Strengholt. Ze hield zich voor
namelijk bezig met de tv-verkoop van Amerikaans produkt.
De combinatie van een eigen studio en de werkzaamheden bij
Strengholt bleek, zo vertelt ze, op den duur te zwaar, tenminste
als je gezond wilt blijven. En omdat de studio haar toch zeer na
aan het hart lag, besloot Franca uiteindelijk alle energie daarop te
concentreren.
Franca: "Inmiddels had ik natuurlijk veel kontakten gelegd binnen
het filmbedrijf, zowel in binnen- als buitenland. Steeds vaker
kreeg ik het verzoek van Nederlandse producenten om hun film in
het buitenland op de marktte brengen.
Het was aanvankelijk wel even wennen om met een Nederlandse
film onder je arm in plaats van Amerikaanse tv-shows op pad te
gaan. Maar het was een uitdaging en op den duur werd het ook
gemakkelijker, omdat je een imago opbouwt. Als ik nu met bij
voorbeeld een Italiaanse film zou aankomen, zouden mijn klanten
denken: Wat is ze nou aan 't doen?!"
In 1982 besloot Franca zich uitsluitend toe te leggen op de ver
koop van de Nederlandse film aan het buitenland. Die verkoop be
treft voornamelijk tv-verkoop.
Waarom is de verkoop hoofdzakelijk gericht op tv-stations over de
gehele wereld en niet op distributeurs?
Franca: "De mogelijkheden voor de Nederlandse film in buiten
landse bioscopen zijn minimaal. Enkele uitzonderingen daargela
ten, zoals 'Schatjes' of 'De Lift', zijn Nederlandse films geen enter
tainment voor een groot publiek en dat maakt ze - commercieel
gezien - niet interessant. Een tv-station kan hoogstens kijkers
kwijt raken, een bioscoop geld, dat is het grote verschil.
Bovendien hebben Nederlandse films vaak ook nog de extra han
dicap dat cast en crew onbekend zijn.
Overigens is het nog wel zo dat een producent zeer verguld is, als
zijn film in een buitenlandse bioscoop vertoond wordt, al is het
nog zo ver weg en brengt het nauwelijks iets op."
Welke criteria hanteer je bij het samenstellen van je catalogus?
Franca: "Ik verkoop in alle genres alleen die films die ik zélf goed
vind. Intelligent gemaakte films zonder een commercieel image.
Om duidelijk te maken wat ik bedoel: ik zet graag mijn tanden in
speelfilms als Mijn vader woont in Rio' en 'Han de Wit' of een
korte film als Spelen of sterven', maar wijs bijvoorbeeld 'Wilde
Harten' af.
De meeste klanten gaan op mijn opinie af, omdat ze uit ervaring
weten welke soort films ik verkoop. Je persoonlijke reputatie en
het vertrouwen dat de klant in je heeft, zijn van het grootste be
lang in dit vak. Ik gebruik dan ook geen Amerikaanse verkoopme
thoden. Ik probeer mijn klanten geen film door de strot te duwen;
Geen koppelverkoop en niet financieel overvragen. Dergelijke me
thoden zijn alleen voordelig op de korte termijn.
Van mijn vaste klanten weet ik precies welke films ze zoeken, hoe
hun programmering is, enzovoort. Bij inkopers, die ik nog niet
ken, probeer ik deze facetten zoveel mogelijk van tevoren af te tas
ten.
Een tweede criterium is dat ik uitsluitend zaken doe met mensen
die ik aardig vind. Ik moet gewoon van de producent op aan kun
nen. Zijn steun in de rug is onmisbaar. Heb je die niet, dan wor
den ergernis en stress veel te groot. Dat is één van de dingen die
ik in de loop van de jaren geleerd heb."
Dat de Franca's werkwijze het beoogde doel bereikt, blijkt wel uit
het volgende citaat, afkomstig uit Television Week, april 1990:
The significant runners-up in sales and marketing - the compa-
nies that scored first or second with buyers in three or more diffe
rent countries - were Great Britain's Channel 4 and Franca Pelster
Films of Switserland."
Een resultaat om trots op te zijn!
15
