DE PEN
SPECIALISTEN IN DE FILM, VIDEO, TV THEATER WERELD
TEL.: 020 - 653 3519 FAX: 020 - 653 3652.
ACTION FREIGHT B.V. - ZANDSTEEN 44 - 2132 MR HOOFDDORP.
Sweet Dreams
WERELDWIJDE DIENSTVERLENING PER VLIEGTUIG KOERIER
DAGELIJKSE EIGEN DIENST OP BRUSSEL, PARIJS LONDON I
IMPORT - EXPORT - TRANSIT - OPSLAG - DISTRIBUTIE - VERPAKKEN I
WIJ GAAN MET EIGEN VERVOER NAAR HET FILMFESTIVAL CANNES!
(Vraag vrijblijvend naar onze speciale tarieven)
"De Tasjesdief', de
spannende familiefilm
van Maria Peters, hield
de Nederlandse eer
hoog op het Inter
nationale Filmfestival
Berlijn. De film, met
Olivier Tuinier in de
hoofdrol, won de pre
stigieuze "Glazen
Beer".
Reden om als producent/distributeur spoor
slags naar Berlijn af te reizen om aldaar de drie
kleur te hijsen en de champagne te ontkurken.
De felbegeerde trofee werd uitgereikt door de
beroemde actrice Maria Schell (zuster van
Maximilian). Een vriendelijke, doch zeer ijdele
'grand old lady' van de Duitsche cinema die als
een soort reïncarnatie van Judy Garland in
Sunset Boulevard-achtige sferen lijkt te leven
en in een driftig gevecht is verwikkeld met ver
gane glorie. Toch is zij de 'weldoener' van dit
onderdeel van het festival. Op het moment dat
winnares Maria Peters haar in vloeiend Duits
gecomponeerde bedankrede uit haar mouw
tevoorschijn wilde toveren, riep Frau Schell in
een vlaag van gezond opportunisme: "Voor
iedereen IJs...!" En het publiek (waaronder ken
nelijk veel Hollanders) rende meteen de zaal
uit... Soms waait de wind in de goede richting,
want daags na onze Berlijnse triomftocht reis
den wij alweer af naar Los Angeles om voor de
film '06' een greep te doen naar de absolute
roem: een Oscar voor beste buitenlandse film.
De niet aflatende inspanningen van de dynami
sche directie van Holland Film Promotion had
den niet alleen geleid tot een ongekende publi
citeitscampagne (o.a. paginagroot in de
Variety), ook werd de uitgebreide Nederlandse
delegatie geheel verzorgd ondergebracht in het
Beverly Hilton. Kosten noch moeite werden
gespaard om het Nederlandse filmprodukt in de
internationale schijnwerpers te brengen. Ooit
Theo van Gogh in smoking gezien? Zwetend
van opgekropte spanning reden we in een grote
limousine door de straten van Los Angeles, om
uiteindelijk terecht te komen in een file van dui
zend andere limousines. Bij de wereldberoemde
rode loper had Theo van Gogh nog een onspan-
nen en prettig gesprekje met René Mioch ('bien
ettonné de se trouver ensemble'). De lucht leek
eindelijk 'ontloost' te zijn. Honderd meter ver
der, bescheiden weggedrukt achter de drang
hekken, stond de ploeg van "Filmspot" onder
aanvoering van Jac. Goderie enthousiast met
Hollandse haring-vlaggetjes naar ons te zwaai
en. Een kwestie van rangen en standen. Daarna
het Dorothy Chandler Paviljoen in, onderwijl
ontspannen en geroutineerd glimlachend naar
alle televisie- en fotocamera's. Bij de tafel-
schikking hadden ze duidelijk aan ons gedacht.
Theo zat naast Jack Nicholson die hem met een
grijns van oor tot oor begroette. Al snel werd
duidelijk dat Jack Nicholson binnenkort eens de
studio's van AT-5 zou komen bezoeken voor
een prettig gesprek. Ondertussen was Theo
geheel tegen zijn gewoonte in stevig gaan drin
ken en het delirium naderde vlot. De spanning
steeg ten top toen presentator David Letterman
Meryl Streep aankondigde die de envelop zou
openen voor 'this year's best foreign language
film'. Het werd Theo allemaal duidelijk te veel.
Hij zakte langzaam weg in z'n stoel, z'n gezicht
asgrauw. Terwijl ik keek of hij nog een teken
van leven gaf, hoorde ik iemand iets roepen
over "Zero-Six"... Opeens keek iedereen onze
kant op, terwijl ik vruchteloos bezig was om
Theo weer omhoog te sjorren. Uit alle hoeken
en gaten doken er plotseling potige stage
managers op. Theo werd subtiel afgevoerd, en
werd ik met besliste drang het podium opge
duwd. Ik moest direct denken aan Dieuwertje
Blok die mij bij de prijsuitreiking op het
Nederlands Film Festival nog de onsterfelijke
vraag had gesteld of een Gouden Kalf nou
belangrijker was dan een Oscar... en tegelijker
tijd flitsten de beelden van Fons Rademakers
door mijn hoofd, toen hij in hakkelend Engels
alle aanwezigen bedankte voor de bekroning
van 'De Assolt'... Dit is het moment van je
leven. Het moment dat je voor de spiegel al
vele malen hebt gerepeteerd. Alle soepele gim-
micks en woordspelingen bleven echter in mijn
keel steken. Ik uitte wat ondefineerbare klan
ken, waar de goede verstaander 'thank you' uit
kon opmaken. Het was alsof er van tevoren al
in de verzegelde koffer van Price-Waterhouse
was gegluurd, want na mijn dankwoord begon
er direct een ingestudeerde choregrafie van rin
kelende telefoons. Ze gingen hoe langer hoe
harder te rinkelen. Ik zag de duivelse glimlach
van Meryl Streep en een satanische grijns van
David Letterman. Ik probeerde mijn oren te
beschermen. De Oscar gleed uit m'n handen...
In een poging 'm op te vangen viel ik van het
podium. Ik viel... meters diep... Telefoons flit
sten langs mij heen. Mijn keel werd omwikkeld
door telefoondraden. In opperste wanhoop
greep ik naar een van de telefoonhoorns.
Meteen begon er een joviale telefoonstem in
mijn oor te tetteren. Ik lag op de grond, achter
mijn buro, de telefoonhoorn in de hand.
Good Morning, Hans... This is Roger Watkins
from Variety... how are you... listen my friend...
I have a question about the invoicefor your ad-
campaignfor zero-six...
Hans Pos
De Pen gaat naar: Laurens Geels
i
KEIUH
