Ik ken het en kan het!'
m
INTERVIEW
INTERVIEW
Interview met Ron Sterk, de nieuwe NVB-directeur
Als iemand het film- en bioscoopbedrijf onlangs versteld deed staan,
dan was het wel Ron Sterk. De voormalige directeur van bioscoopon
derneming Minerva - door sommigen tot voor kort zelfs Mister Mi-
nerva genoemd - besloot na dertien jaar een andere weg in te slaan
en zijn vinger op te steken toen branchevereniging NVB dit najaar op
zoek was naar een nieuwe directeur.
'Na der
tien jaar
vonden ze
blijkbaar
dat ik geen
Minerva-
stempel
meer had,
maar een
tatoeage.'
'Er is niks
leukers dan
op vrijdag-
of zaterdag
avond of
zondagmid
dag in een
bioscoop te
werken.'
Door Jeroen Huijsdens
Dat het besluit van de vijfenveer-
tigjarige Ron Sterk wel tot wat
opgetrokken wenkbrauwen aan
leiding heeft gegeven, beaamt
de kersverse NVB-directeur als ik
hem half november opzoek op zijn
kantoor bij Minerva, waar hij op
dat moment nog zetelt. 'Er waren
wel wat verbaasde mensen: Ron,
gaat het wel goed met je? Na
dertien jaar vonden ze blijkbaar
dat ik geen Minerva-stempel meer
had, maar een tatoeage. Velen
dachten dat ik hier voor altijd zou
blijven.'
Op zich is het niet zo vreemd dat
een manager of directeur over
stapt naar een andere organisatie
binnen dezelfde bedrijfstak. Dat
het de ene keer wat vaker ge
beurt dan de andere keer, heeft
de volksverhuizing van managers
bij filmdistributeurs dit jaar wel
bewezen. Maar een toppositie bij
een commerciële bioscooponder
neming verlaten voor een functie
als directeur bij een branchever
eniging, een club waar lobby,
diplomatie, bestuur en beleid en
vooral niet-commerciële doelstel
lingen de kernwoorden zijn, komt
toch niet zo vaak voor. Het mag
zelfs gerust opmerkelijk worden
genoemd.
Wat bracht je ertoe om na dertien
jaar, waarvan acht jaar als direc
teur, te stoppen bij Minerva?
'Tja...'
Haha, je zegt het alsof je er nu al
spijt van hebt?
'Ja, wat heeft mij in hemelsnaam
zover gebracht? Nee, zonder
gekheid, misschien zijn het juist
wel die dertien jaar geweest die
hebben gemaakt dat ik tot deze
beslissing ben gekomen. Het is op
mijn leeftijd toch wel een beetje
de definitieve keuze: of je blijft,
of je gaat veranderen. Ik merkte
dat ik meer beleidsmatige en be
stuurlijke dingen wilde gaan doen.
En minder het zuiver commerciële.
Dan is de NVB een logische stap.
Het is namelijk iets wat ik ken en
wat ik kan. En het is werk waar
van ik denk dat het nu beter bij
mij past.'
Maar heb je er dertien jaar voor
nodig gehad om erachter te
komen datje de bestuurlijke kant
op wilde?
'Nee hoor, ik heb het hier dertien
jaar geweldig gehad. Ik heb veel
zien gebeuren, veel zien veran
deren. Van de overname, een
andere cultuur tot de nieuwbouw.
Je gaat op een gegeven moment
alleen wel denken: en wat nu
verder? Hoe zie ik mezelf over
vijf of tien jaar? Het was gewoon
tijd voor iets nieuws.'
Het is toch wezenlijk iets anders:
de commerciële bioscooponder
neming of de bestuurlijke NVB...
'Natuurlijk heb ik hier ook te
maken met het beleidsmatige en
bestuurlijke karakter van dit be
drijf, maar de dagelijkse praktijk
is de tent managen, zorgen dat
foto Jeroen
Huijsdens
het goed gaat, zorgen dat de
cijfers goed worden en blijven. En
350 man personeel onder je. Dat
is een wezenlijk verschil met de
NVB.'
Wat is het dan toch watje daarin
zo aantrekt?
'Jemig., wat een moeilijke vragen
vandaag, Jeroen. Ik dacht dat het
altijd van die leuke, oppervlakkige
gesprekken waren? Een praatje
bij de open haard, en dat was het
dan... Luister, ik denk dat ik het
kan en ik denk dat mijn kwalitei
ten daar meer liggen. Dat is het.
Daarnaast wil ik, om in termen van
Job Cohen te spreken, de boel
bij elkaar houden. Dat is een doel
van een branchevereniging die
er gewoon altijd moet zijn. Het is
belangrijk om de spirit in de club
te houden. Want het moet leuk
zijn om dingen te bereiken voor
de vereniging waar iedereen z'n
voordeel mee kan doen. Dat klinkt
heel evangelisch, maar ik bedoel
het heel down to earth. Ik denk
aan Maccsbox, wat in potentie
een fantastisch systeem is, maar
waar nog te weinig mee wordt ge
daan. Ik denk ook aan het NICAM
en de cao. Het zijn voorbeelden
van enorme dossiers die klaar lig
gen om aangepakt te worden.'
Ik dacht eerst dat jouw stap niet
voortkwam uit de behoefte om
iets anders te gaan doen, maar
dat jij vond dat het allemaal niet
goed en snel genoeg ging...
'Nee, nee, ik maakte daarnet wel
de vergelijking met het evange
lische, maar niet in de zin van
opoffering... Natuurlijk heb ik
me als NVB-bestuurder wel eens
afgevraagd waar we mee bezig
waren. Maar ik heb ook gezien
dat het anders kan. Zes, zeven
jaar geleden was er een heel
gedreven club die het anders
wilde gaan doen. Maar daarna...
Na de revolutie schieten de re
volutionairen elkaar overhoop en
blijft er een sterke man over. Dat
dreigde bij ons ook een beetje te
gebeuren. Maar ik denk wel dat
ik me tot de positie aangetrokken
voelde omdat er te veel dingen
zijn blijven liggen in de afgelo
pen tijd. Dat heeft er ook mee te
maken dat we soms niet op een
lijn konden komen. Dan gaat de
geest eruit. Die geest heb je juist
nodig. Je moet met elkaar het ge
voel houden datje iets bereikt.'
Wil je de NVB meer zichtbaar la
ten zijn voor iedereen werkzaam
in deze sector?
'Ja, maar ik zit er natuurlijk in
eerste instantie wel voor de
ondernemers. Die betalen de
contributie. Daar moet ik het werk
voor doen. Voor die mensen
moet de drempel naar de NVB in
velerlei opzichten een stuk lager
worden. Er is veel behoefte aan
'Every story has an end. But in life, every ending is just a new beginning.' (Dakota Fanning als Ray in Uptown Girls)
informatie, aan begeleiding en
aan het besef dat er een club is
die zorg draagt voor de gezamen
lijke belangen. De input vanuit de
leden voor een nieuwe cao moet
groter zijn dan dat hij tot op he
den is geweest. Dat is een proces
dat een tijd gaat duren. Dat is niet
direct in januari gerealiseerd. De
opkomst bij algemene ledenverga
deringen is bijvoorbeeld ook niet
altijd watje zou willen zien. Terwijl
iedereen het leuk vindt om elkaar
te zien, om te praten over het vak.
'Time for something new and improved!' (Wesley Snipes als Simoh Phoenix in Demolition Man)
Dat is zo belangrijk. Ik ben inmid
dels van de oudemannengenera-
tie die de contactdagen nog heeft
meegemaakt, maar die behoefte
bestaat gewoon. Daar ben ik van
overtuigd.'
En gaat de NVB actief meehel
pen aan het bereiken van dertig
miljoen bezoekers?
'Die dingen liggen toch bij de
ondernemer. Het is afhankelijk
van de ondernemers of die dertig
miljoen bezoekers gehaald gaan
worden. De ondernemers moeten
investeren, innoveren en marketing
bedrijven. De sleutel ligt dus bij
mensen als Lauge Nielsen, Albert
Jan Vos, Han Wolf, Frits Nieuwen-
huizen en noem ze maar op. De
ondernemers moeten het doen. En
daar waar ze te klein zijn of sa
men meer kunnen bereiken, daar
begint de taak van de NVB. De
rol is vooral een ondersteunende.'
Ga je Minerva niet toch enorm
missen?
'Ik weet nog dat ik bij The Movies
vandaan kwam en bij Minerva
begon. Toen miste ik het werken
op de vloer in de bioscoop enorm.
Er is namelijk niks leukers dan
op vrijdag- of zaterdagavond of
zondagmiddag in een bioscoop te
werken. Dat meen ik echt.'
Oh, dan zit het wel goed tussen
jou en de leden van de NVB want
je gaat gewoon eens in de zoveel
tijd bij een bioscoop een dienst
draaien...
'Ja, dan ga ik gewoon kaartjes
scheuren. Haha.'