afgenomen, blijkbaar op zijn requisitoir teruggekomen, want hij
gaf toen als zijn oordeel te kennen, dat de plaatselijke politie
verordening niet bindend was en dat het verbod van den loco-
Burgemeester tot het geven van bioscoopvoorstellingen in de
Stille Week in strijd moest worden geacht met het bepaalde in
de Bioscoopwet. Op dezen grond eischte hij voor beide verdachten
ontslag van rechtsvervolging. Geheel conform dezen eisch werd
ten slotte door den Kantonrechter vonnis gewezen. De loco-
Burgemeester kreeg dus het lid op den neus. Laat ons hopen, dat
thans door de gemeentelijke overheid te Alphen aan den Rijn
niet langer getornd wordt aan de rechten, welke de Bioscoopwet
het film- en bioscoopbedrijf geeft.
Het coupeeren van films
Terloops konden wij er in het vorig jaarverslag nog melding
van maken, dat de Kantonrechter te Rotterdam de vraag te
beoordeelen had gekregen, of iemand, die een film doet vertoonen
in verkorten vorm, ook geacht moet worden de samenstelling van
het filmwerk te hebben gewijzigd en derhalve in overtreding te
zijn van artikel 42 van het Bioscoopbesluit.
De Kantonrechter, de heer Mr. Th. de Jong, beantwoordde deze
ongetwijfeld interessante vraag in ontkennenden zin. De ambtenaar
van het O.M. echter teekende tegen deze uitspraak beroep aan.
In hooger beroep bevestigde de Arrondissementsrechtbank te Rot
terdam 's Kantonrechters vonnis bij vonnis van 21 Februari 1959.
Zooals bekend, was de opvatting van den Kantonrechter deze,
dat het vertoonen op geringere lengte niet noodzakelijk een over
treding van artikel 42 behoefde op te leveren. De Arrondisse
mentsrechtbank voegde daaraan toe, dat haar bovendien uit niets
was gebleken, dat in casu de verkorting der film een verandering
in haar samenstelling tengevolge had gehad.
Thans was het de Officier van Justitie bij voornoemde Recht
bank, welke tegen dit vonnis cassatie instelde op grond hiervan,
dat door de Rechtbank was geschonden, althans verkeerd toe
gepast, artikel 24 van de Bioscoopwet en artikel 42 van het Bio
scoopbesluit, daar de exploitant had veroordeeld behooren te
worden, omdat door het verwijderen van een aantal beelden uit
een goedgekeurde film, in casu het weglaten van eenige honder
den meters uit de film, zooals deze door de Centrale Commissie
33
