DE PERS ^VEROORDEELT EENSGEZIND
HET OPTREDEN DER M.P.E.A.
De strijd, die een paar groote Amerikaansche
ondernemingen het Nederlandsche film- en bio
scoopbedrijf hebben opgedrongen, heeft zoovele
aspecten van publiek belang, dat hij de belang
stelling trekt ook buiten den kring van betrokkenen.
Nagenoeg de geheele Nederlandsche pers heeft
artikelen aan het conflict gewijd en daaraan vaak in
scherpe bewoordingen de handelwijze van de
M.P.E.A., respectievelijk van de daarbij betrokken
ondernemingen, afgekeurd.
Het is foor ons een verheugend verschijnsel, dat
de pers algemeen in de houding' van den Neder-
landschen Bioscoop-Bond een verdediging en een
bescherming ziet van een Nederlandsch belang en
een bijdrage tot de verheffing van het niveau van
het Nederlandsche film- en bioscoopbedrijf.
Nevensgaand laten wij de meeningen van de
redacties der verschillende bladen de revue pas
seeren.
£),e RiedabcPie (Üoubant
In een beschouwing van 18 Februari schrijft dit
blad o.m,:
„We hebben allemaal wel eens gehoord van de
kapitalen, welke in groote films gestoken worden,
van de fabelachtige gages, welke filmacteurs en
-actrices, die weten, dat zij in trek zijn, durven
vragen of zelfs aangeboden krijgen en we kunnen
ons daarom ook wel indenken, dat sommige films
erg duur moeten zijn. Maar er zijn grenzen. En
die grenzen hebben de Amerikaansche filmmagna-
ten nu overschreden.
Wat zij na den oorlog voor een rolletje celluloid
durven vragen is zoo ongehoord, dat de Neder
landsche bioscopen hebben besloten daarvoor te
passen. Daar is geen zij bij te spinnen.
En daar zijn de Amerikanen erg boos over. Zoo
boos, dat een zekere mr. Samuel Harris daarover
een boozen brief aan onzen minister-president
heeft geschreven, waarin hij heftig te keer gaat
tegen den Nederlandschen Bioscoop-Bond, die
volgens hem zoo on-democratisch is, om alle leden
één stem te geven, onverschillig of zij een paar
duizend gulden of een millioen bezitten.
We hebben onze oogen eens uitgewreven, toen
we dit lazen.
En hij noemt dit dan nazi-methoden, waarmede
het principe „vrijheid en recht voor allen", waar
voor Amerika en Engeland zich zoo vele opoffe
ringen hebben getroost, met voeten wordt ge
treden.
We hebben nogmaals onze oogen uitgewreven.
Raak was het antwoord, dat de Nederlandsche
Bioscoop-Bond heeft gegeven. Daarin werd deze
opmerking van mr. Samuel Harris een stupide op
merking genoemd. „Onze" democratische opvat
tingen, zoo staat er in te lezen, verzetten zich
juist tegen een stemrecht naar de grootten van de
ondernemingen. De tijd, dat men zijn stemrecht
ontleende aan zijn belastingbiljet, is in Nederland
sinds lang voorbij.
En wat de „nazi-methoden" betreft, schrijft de
Bond, dat wij deze methoden aan den lijve hebben
ondervonden, mr. Samuel Harris ongetwijfeld niet,
en daarom passen wij er voor, na de militaire en
politieke onderdrukking thans overgeleverd te
worden aan de economische dictatuur.
De heer Harris besluit zijn brief met een beroep
te doen op den minister-president om te voor
komen, dat het Nederlandsche publiek de Ameri
kaansche films zal moeten missen en de staat de
inkomsten, die daaruit voortvloeien. En eindigt
met een tactloos gekozen citaat, n.1. met de woor
den, welke H. M. de Koningin richtte tot de ge
allieerden: „Wij zullen het nooit vergeten".
Waardig heeft de Nederlandsche Bioscoop-
Bond hierop van repliek gediend:
„Wij betreuren het diep", zoo schrijft het be
stuur, „dat mr. Samuel Harris het heeft bestaan,
in deze zakelijke kwestie den naam te betrekken
van onze geëerbiedigde en boven partijen- en be-
langen-sferen staande Koningin.
Wanneer Hare Majesteit aan het Engelsche en
Amerikaansche volk verzekerd heeft: „She wili
never forget", dan heeft zij daarbij ongetwijfeld
gedacht aan het bloed van den geallieerden sol
daat, aan de krachtsinspanning der geallieerde
volkeren en aan het idealisme van hun staatslie
den, maar zeker niet aan hen, die uitrekenen op
welke wijze zij uit de verschrikkelijkste volkeren-
worsteling van alle tijden de grootst mogelijke
winst kunnen slaan".
Het blad besluit met:
„Er zijn heel wat nieuwe en goede films uit de
oude wereld op komst, zoodat de liefhebbers van
de film hun hart toch zullen kunnen ophalen.
Laat de droomfabrikanten dan maar kwaad zijn;
wij kunnen ons geld vooralsnog beter gebruiken.
En: we laten ons nu eenmaal niet kisten."