DE PERS ^VEROORDEELT EENSGEZIND HET OPTREDEN DER M.P.E.A. De strijd, die een paar groote Amerikaansche ondernemingen het Nederlandsche film- en bio scoopbedrijf hebben opgedrongen, heeft zoovele aspecten van publiek belang, dat hij de belang stelling trekt ook buiten den kring van betrokkenen. Nagenoeg de geheele Nederlandsche pers heeft artikelen aan het conflict gewijd en daaraan vaak in scherpe bewoordingen de handelwijze van de M.P.E.A., respectievelijk van de daarbij betrokken ondernemingen, afgekeurd. Het is foor ons een verheugend verschijnsel, dat de pers algemeen in de houding' van den Neder- landschen Bioscoop-Bond een verdediging en een bescherming ziet van een Nederlandsch belang en een bijdrage tot de verheffing van het niveau van het Nederlandsche film- en bioscoopbedrijf. Nevensgaand laten wij de meeningen van de redacties der verschillende bladen de revue pas seeren. £),e RiedabcPie (Üoubant In een beschouwing van 18 Februari schrijft dit blad o.m,: „We hebben allemaal wel eens gehoord van de kapitalen, welke in groote films gestoken worden, van de fabelachtige gages, welke filmacteurs en -actrices, die weten, dat zij in trek zijn, durven vragen of zelfs aangeboden krijgen en we kunnen ons daarom ook wel indenken, dat sommige films erg duur moeten zijn. Maar er zijn grenzen. En die grenzen hebben de Amerikaansche filmmagna- ten nu overschreden. Wat zij na den oorlog voor een rolletje celluloid durven vragen is zoo ongehoord, dat de Neder landsche bioscopen hebben besloten daarvoor te passen. Daar is geen zij bij te spinnen. En daar zijn de Amerikanen erg boos over. Zoo boos, dat een zekere mr. Samuel Harris daarover een boozen brief aan onzen minister-president heeft geschreven, waarin hij heftig te keer gaat tegen den Nederlandschen Bioscoop-Bond, die volgens hem zoo on-democratisch is, om alle leden één stem te geven, onverschillig of zij een paar duizend gulden of een millioen bezitten. We hebben onze oogen eens uitgewreven, toen we dit lazen. En hij noemt dit dan nazi-methoden, waarmede het principe „vrijheid en recht voor allen", waar voor Amerika en Engeland zich zoo vele opoffe ringen hebben getroost, met voeten wordt ge treden. We hebben nogmaals onze oogen uitgewreven. Raak was het antwoord, dat de Nederlandsche Bioscoop-Bond heeft gegeven. Daarin werd deze opmerking van mr. Samuel Harris een stupide op merking genoemd. „Onze" democratische opvat tingen, zoo staat er in te lezen, verzetten zich juist tegen een stemrecht naar de grootten van de ondernemingen. De tijd, dat men zijn stemrecht ontleende aan zijn belastingbiljet, is in Nederland sinds lang voorbij. En wat de „nazi-methoden" betreft, schrijft de Bond, dat wij deze methoden aan den lijve hebben ondervonden, mr. Samuel Harris ongetwijfeld niet, en daarom passen wij er voor, na de militaire en politieke onderdrukking thans overgeleverd te worden aan de economische dictatuur. De heer Harris besluit zijn brief met een beroep te doen op den minister-president om te voor komen, dat het Nederlandsche publiek de Ameri kaansche films zal moeten missen en de staat de inkomsten, die daaruit voortvloeien. En eindigt met een tactloos gekozen citaat, n.1. met de woor den, welke H. M. de Koningin richtte tot de ge allieerden: „Wij zullen het nooit vergeten". Waardig heeft de Nederlandsche Bioscoop- Bond hierop van repliek gediend: „Wij betreuren het diep", zoo schrijft het be stuur, „dat mr. Samuel Harris het heeft bestaan, in deze zakelijke kwestie den naam te betrekken van onze geëerbiedigde en boven partijen- en be- langen-sferen staande Koningin. Wanneer Hare Majesteit aan het Engelsche en Amerikaansche volk verzekerd heeft: „She wili never forget", dan heeft zij daarbij ongetwijfeld gedacht aan het bloed van den geallieerden sol daat, aan de krachtsinspanning der geallieerde volkeren en aan het idealisme van hun staatslie den, maar zeker niet aan hen, die uitrekenen op welke wijze zij uit de verschrikkelijkste volkeren- worsteling van alle tijden de grootst mogelijke winst kunnen slaan". Het blad besluit met: „Er zijn heel wat nieuwe en goede films uit de oude wereld op komst, zoodat de liefhebbers van de film hun hart toch zullen kunnen ophalen. Laat de droomfabrikanten dan maar kwaad zijn; wij kunnen ons geld vooralsnog beter gebruiken. En: we laten ons nu eenmaal niet kisten."

Historie Film- en Bioscoopbranche

Officieel Orgaan | 1946 | | pagina 8