„Haags Dagblad"
De Bondsvoorzitter, de heer Joh. Miedema, reikt de prijzen uit aan de winnaars van het tennistournooi.
hoofdfilm van de Filmweek de in Cannes dit jaar met de Grand
Prix bekroonde „Orfeu Négro" van regisseur Marcel Camus. Het
was, zoals gezegd, ongewoon heet in de zaal het was buiten
trouwens ook niet erg afgekoeld maar het feit, dat zovelen deze
moderne Orpheus en Eurydice-geschiedenis, zich afspelend in de
negerwijk van Rio de Janeiro, tot het einde toe bleven uitzitten,
was het beste bewijs van de dwingende kracht van dit prachtige
boeiende samenspel tussen verhaal, sfeerrijke beelden en ritmische
muziek."
25 Juni 1959. KEES DE BRUYN.
„„Orfeu Négro": grandioos besluit van Filmweek".
„'s Avonds maakte de Filmweek groot toilet voor de slotvoor-
stelling en daarbij raakten Pascale en „L'eau vive" door veel
belangrijker zaken snel in het vergeetboek. Men kreeg een drietal
bekroonde reclamefilms te zien, die stuk voor stuk door de originele
stijl het bekijken waard bleken. En daarna reikte Dr. J. Hulsker
de prijzen voor de filmkunst 1959 uit. De hoofdprijs werd toe
gekend aan Herman van der Horst voor zijn documentaire film
„Prijs de zee", die hier nogmaals gedraaid werd en opnieuw grote
bewondering afdwong.
Na de pauze werd „Orfeu Négro" van de Franse regisseur Marcel
Camus vertoond, die in Cannes dit jaar met de hoofdprijs ging
strijken. Het bleek inderdaad een juweel van een film, die de
toeschouwer met een fascinerend ritme het in kleurrijke en sug
gestieve beelden vastgelegde carnaval in Rio de Janeiro laat mee
beleven. Camus heeft in een prachtige stijl gefilmd en liet door
zijn negeracteurs op meeslepende wijze de Orpheus-legende in een
moderne versie naspelen. Zo bezield in deze film, dat men als
blanke jaloers wordt op de uitdagende levenskracht die er van het
begin tot het einde overrompelend uit spreekt. De grootste ver
dienste van Camus is misschien, dat hij dit wervelend gebeuren
volkomen heeft weten te stileren en dit verhaal met zijn vaak
even grimmige als fantasierijke details realiseerde zonder ook maar
'n ogenblik de draad of het tempo te verliezen. Een waarlijk
grandioze prestatie en een waardig besluit van de Arnhemse Film
week, die ondanks enkele „missers" toch een bijzonder boeiend en
interessant programma over het doek heeft laten gaan.
Op de slotreceptie in Royal die tot diep in de nacht de ge
nodigden bijeen hield las men van vele tevreden gezichten het
grote succes van deze derde Nederlandse filmweek duidelijk af."
25 Juni 1959. C. B. DOOLAARD.
„De Rotterdammer"
„Terugblik op geslaagde Arnhemse feestweek".
„Een groots feest besluit men graag met een daverend vuurwerk.
Dit geschiedde ook met de Arnhemse filmweek. Het vuurwerk was
geïmporteerd uit Brazilië en geïnspireerd op het klassieke verhaal
van Orpheus en Euridice. „Orfeu Négro" heette dit filmvuurwerk.
En een ieder, die het aanschouwde, moet erkennen, dat het
grandioos was.
Ook hier was het documentaire element sterk aanwezig. Het
Braziliaanse carnaval werd in beeld gebracht. Men weet dan, dat
de negroïde bevolking van dit gebied enige dagen bezeten is door
een alles verterende carnavalswoede, zich uitende in een onop
houdelijke dans, waaraan niemand kan ontkomen. Het is, of het
oerwoud voor enkele dagen nog eens beslag legt op deze licht
ontvlambare mensen.
Schatten verslindende verkleedpartijen en een monotoon rock
en rollende duizendkoppige menigte bevolkt dan de straten van
Rio de Janeiro. De makers van deze film hebben het verhaal wel
organisch in deze documentaire weten te passen.
Fascinerend is deze film: kleurrijk, mysterieus, exotisch, en
terecht verwierf zij de gouden erepalm van Cannes. In feite is
41