Over de organisatie als geheel
Over perskamer, pers en persprijs
Hoe geanimeerd het was behoeft eigenlijk niet meer te worden verteld. We kunnen het beter laten zien, maar een nadeel van
een dergelijk groot gebeuren is altijd dat slechts van een gering aantal aanwezigen foto's kunnen worden afgedrukt. Hierboven
een kleine montage. Links de heer J. G. J. Bosman in gesprek met de heer R. Dumont du Voitel. hoofd van de pers- en informa
tiedienst der EEG. Daarnaast Comte de Crovy-Chanel, Ambassadeur van Frankrijk. Vervolgens de heer J. C. Schutter, voor
zitter van de Centrale Commissie voor de Filmkeuring samen met een van de lieren Gedeputeerden.
Wat de totale organisatie betreft moet worden vermeld wat de dames en heren
van het bondsbureau hebben gedaan. Vele weken van te voren werd hier tot
's avonds laat gewerkt om de organisatie 'rond' te maken. De heer H. W.
Hagenberg, mej. mr. C. A. Krietemeyer, de dames van het secretariaat, de
technische dienst onder leiding van de heer L. Claassen met de heer E. F. Henny,
de postkamer en de persdienst onder leiding van de Bondsdirecteur die als
gedelegeerde van de Stichting optrad, hebben door hun intensief werken vóór,
tijdens en na de week het geheel mogelijk gemaakt.
Over de perskamer, de persdienst en de medewerking van de verhuurkantoren
moet in dit „napraten" ook iets worden gezegd. Allereerst de ruimte waarin
de perskamer was ondergebracht. Vergeleken met voorgaande filmweken een
waardevolle plaats waar het prettig toeven was. Waarschijnlijk van het gehele
Rembrandt-theater het koelste plekje.
De persdienst heeft goed gefunctioneerd hetgeen mede mogelijk was door
het op tijd aankomen van foto- en informatiemateriaal. Ook de voorpubliciteit
en de propaganda, die maanden van tevoren begon, is gunstig verlopen.
Tijdens de week is het van 's morgens vroeg tot 's avonds laat voortdurend
druk geweest in de perskamer, die als een pied a terre in het grote Rembrandt
werd beschouwd. Van hieruit werd een vorm van service verleend die het
de journalisten mogelijk maakte hun werk zo goed mogelijk te verrichten.
Veel hiertoe bijgedragen heeft de charmante assistente van perschef Hans
Gobes die problemen geruisloos oploste en ondermeer uitstekend assisteerde
bij het maken van radio- en televisie-opnamen.
Aan het slot van de week werd in de perskamer een gezellig kort, druk bezocht
borreltje gegeven, dat een luidruchtig staartje kreeg. Luidruchtig omdat een
belangrijk discussiepunt werd aangesneden en, maar dit hebben weinigen zich
gerealiseerd, vooral luidruchtig omdat vele flessen tot op de bodem geledigd
waren. De discussie tussen de persmensen onderling ging over het wel of niet
toekennen van een persprijs. Voorgesteld werd de Poolse regisseur Skolimowski.
Na een geëmotioneerde discussie werd via een stemming bij handopsteken hiertoe
besloten en kwam na een schriftelijk afgehandeld geheim referendum Skolimowski
als kandidaat naar voren. Achteraf werd de bijeenkomst als een felle pers-
happening omschreven. Natuurlijk zijn er, buiten de aangestipte, diepere oorzaken
voor de wijze waarop men elkaar in de haren vloog. Gelukkig verschaft de
pers zichzelf mogelijkheden om het op dit punt met elkaar uit te praten.
Wij kunnen slechts vaststellen dat elke in Arnhem aanwezige filmjournalist
zich met animo en enthousiasme aan de filmweek heeft overgegeven. Buiten
de hun opgedragen taak om voor hun krant de week te verslaan, hebben de
dames en heren veel meer gedaan dan hoofdredacteuren en lezers mogen ver
wachten. Waarom? er is maar een antwoord. Omdat ze allemaal op hun eigen
persoonlijke wijze van film houden.
431
