m
De praktische voorbeelden van de werkzaamheid van de afdeling publiciteit van het Bondsbureau trokken voel belang
stelling.
langrijk, dat je de mensen materiaal
geeft om aktief méé te kiezen in de
loop van zo'n stukje dat je over een
film schrijft.
Daarom is het eigenlijk jammer dat je
dit soort ontmoetingen zelden of nooit
hebt, want ik heb het gevoel dat er
aan de kant van het bioscoopbedrijf,
maar ook aan de kant de mensen in
de journalistiek ontzettend veel mis
verstanden en onwetendheden bestaan,
communicatiestoornissen. We blijven,
of wo dat willen of niet, twee werel
den met uitoefening van twee totaal
verschillende beroepen en belangen
die niet altijd even parallel lopen, wat
nu ook weer niet wil zeggen, dat ze
persé altijd moeten gaan botsen.
Die vorm reportage of interview
en nou kom ik een beetje dichter bij
het filmbedrijf zelf, is een vorm waar
nogal vreemd tegen aan gekeken
wordt door veel mensen in het film
bedrijf, vooral wanneer je in de loop
van een produktie die gaande is kon
takten maakt voor het maken van een
afspraak met de bedoeling om wat
wij dan noemen een feature te ma
ken, een interview, een verhaal, ter
wijl die film nog in geen velden of
wegen te bekennen is voor de bio
scoopbezoeker. Dat wou ik U cok even
verklappen, dat is ook een punt dat
wij betrokken hebben in het onderzoek
dat wij op de krant hebben gedaan,
gelijk met het onderzoek naar die re
censies: leest men überhaupt onder
werpen die over film gaan. Dan blijkt
ik bedoel nu vooral publicaties, ver
helen, interviews op andere dagen van
de week, en niet uitsluitend op de vrij
dag dat die onderwerpen bij de
lezers zeer gewild zijn en niet alleen
bij lezers die zelf de bioscoop aflopen
elke week, maar ook bij mensen die
helemaal nooit gaan, maar wel dege
lijk van belang zijn in het gesprek
over een bioscoop, dus in de mond-
tot-mond-reklame.
We zijn dat onderzoek begonnen met
een klein stuntje in de praktijk. Toen
hebben wij met verschillende bedoe
lingen een filmpremière gesponsored.
Ik geloof, dat het drie jaar geleden is.
De eerste bedoeling was het dienen
van een goed doel, want de opbrengst
zou zijn voor de Hartstichting.
De tweede bedoeling was, dat wij eens
wilden animeren tot een bioscoopbe
zoek bij mensen die dat helemaal nooit
deden, alleen dan niet naar een dood
gewone bioscoopavoncl, maar naar
zulk een première waar ze vaak over
lezen. Dat zijn dan voor de meeste
mensen verre, vage gebeurtenissen
van mensen in smoking, een heel duur
gedoe.
Een derde bedoeling, en eerlijk gezegd
de hoofdbedoeling aan onze kant, was
te onderzoeken in hoeverre de men
sen lezen over onderwerpen als film
en in hoeverre ze bereid zijn daarop
te reageren, want je kan natuurlijk wel
gaan vragen aan mensen: Er stond
dinsdag een verhaal van Marlon Bran-
do in de krant, heb jij dat gelezen?
En dan zeggen ze: ja, terwijl ze het
misschien niet eens gelezen hebben.
Je kunt het verder niet controleren.
We hebben toen dus die première ge
sponsored, we zijn het gaan aankondi
gen, cen paar weken van te voren, op
een dinsdag- of een woensdagochtend
in de krant. Toen moest dus blijken,
kort nadat de krant uitgekomen was,
of de mensen het inderdaad hadden
gelezen en gingen reageren. Het was
24
