Recentelijk werden de laatste op
namen voltooid voor de nieuwe
Nederlandse speelfilm, die voor
lopig als werktitel nog luistert
naar de naam, 'Te gek om los te
lopen'.
Deze film vertelt het verhaal van
enkele chronische patiënten:
mensen die langdurig zijn opge
nomen in een psychiatrische in
richting, zonder hoop op gene
zing.
In het kader van een experiment
wordt besloten een aantal van
deze mensen onder te brengen in
een huis buiten de inrichting,
waar ze een eigen leefgemeen
schap proberen op te bouwen.
Behalve dat ze daar nu opeens
beschikken over een grote dosis
vrijheid en zelfstandigheid, moe
ten zij ook proberen samen een
"normaal" huishouden te voeren.
Zij worden daarbij begeleid door
de inrichting waar ze vandaan
komen.
Na jarenlange afzondering blijken
zij slechts met moeite opgewas
sen te zijn tegen de problemen
van alle dag.
De groep mensen die wij volgen
bestaat uit zes mannen uit een
manneninrichting en twee
vrouwen uit een vrouweninrich
ting, die elkaar pas in de nieuwe
behuizing leren kennen.
Een van de acht: Piet, is een
eigenzinnig figuur die het samen
wonen met de anderen nauwe
lijks aankan, maar met een van
hen heeft hij een bijzonder con
tact.
Als deze ene man het leven niet
meer aankan en kiest voor de
dood, besluit Piet te kappen met
zijn psychiatrisch verleden om
terug te keren naar de maat
schappij.
Wanneer blijkt dat deze maat
schappij, die voor iedereen even
hard is, voor hem niet openstaat,
kiest hij ervoor terug te keren
naar de woonvorm die hij ont
vluchtte, maar waar voor hem
toch meer begrip en tolerantie
bestaat dan daarbuiten.
