HERINNERINGEN
AAN JAN BRAND
Holland Film Promotion
HOLLAND
FILM
PROMOTION
wenst alle
Scenarioschrijversveel inspiratie.
Producentenveel plannen
Filmfondsenveel wijsheid
Regisseursveel creativiteit
Acteurs en Actricesveel rollen
Laboratoriaveel werk
Distributeursveel geluk
Exploitantenveel recette
Bioscoopbezoekersveel plezier
met véél Nederlandse Films
in
19 9 1
De mysterieuze bezoeker
Aan het einde van het jaar kijk je uit gewoonte even terug op het
jaar dat al weer bijna voorbij is, en soms verder. Dan zou je graag
even Marty McFly willen zijn om 'Back to the Future' te gaan, om
recht te zetten wat scheef of fout is gegaan.
Uit het afgelopen jaar is het overlijden van twee ex-collega's mij
het meest bij gebleven. Luud Molendijk, operateur van Kunstmin/
EuroCentrafilm te Dordrecht, en Jan Brand, met wie ikzo'n elf jaar
heb gewerkt en aan wie ik dus vele herinneringen heb. Jan Brand,
portier van het Astoria Theater te Dordrecht.
Jan Brand heeft meer dan twee decennia zijn unieke persoonlijk
heid met zes werkdagen per week, geen vakantie en maar één vrije
zaterdag per jaar in dienst gesteld van het Astoria Theater.
Eigenlijk was hij een deel van het interieur. Met zijn "linkse deur,
rechtse deur, boven alstublieft dank u wel", het persoonlijk con
fronteren van de bezoeker met de Bio-bus, zal hij menig Dordts
bioscoopbezoeker in herinnering blijven.
Jan Brand hield zich ook graag dom, want één van zijn stellingen
was "Als je de baas laat geloven datje niks anders kan, zal ie je ook
niet vragen iets anders te doen dan kaartjes scheuren". Hij had
meer van dat soort stellingen, die ik onbewust soms ook toepas.
Door zijn groot gevoel voor humor wist hij iedereen aan het lachen
te krijgen. Jan en ik hebben samen heel wat meegemaakt. Eén
voorval uit velen. Einde matinee; zaal, balcon, en nevenruimtes
gecontroleerd op achterblijvers. De koperen voordeuren gaan op
slot. Door de donkere zaal lopen we samen naar de foyer om onze
fietsen te pakken en door de achterdeur het theater te verlaten. Bi)
de foyer bevinden zich ook de toiletten. Ineens gaat de deur van
het herentoilet open. We schrikken alletwee, ik van de open
slaande deur, Jan van hetfeit dat hij detoiletten blijkbaar nietgoed
heeft gecontroleerd.
Met aanwijzingen proberen we de bezoeker door de donkere zaal
naar voren te loodsen. Omdat de man niets zegt, denken we met
een buitenlander te maken te hebben. Dus geven we in gebroken
Engels, Duits en Frans allerlei aanwijzingen richting bezoeker.
Ik loop vooruit om in de voorhal vast licht te maken. Achter mij
ineens een harde, doffe dreun; de bezoeker was metz'n knartegen
een houten schot gelopen! Toen we met z'n drieën in de voorhal
stonden, begrepen waarom de bezoeker maar niks zei.
Het bleek één van onze vaste gasten te zijn, die doofstom was!
Onder het genot van een pilsje konden we met z'n drieën gelukkig
hartelijk nalachen over het voorval. Humor is niet altijd gebonden
aan woorden.
De mysterieuze bezoeker hebben nog vaak in het theater mogen
verwelkomen!
Piet Burgemeester
Dordrecht
62