In productie:
Kleine Teun de nieuwe film van
Alex van Warmerdam
SPIELBERG's AMISTAD:
Debbie Allen's schip komt eindelijk aan.
I w ■^SB^*J J-J
Twee actrices, één acteur en een een
zaam huis in de polder ten oosten van
Eemnes waren de afgelopen zomer de
ingrediënten voor de opnamen van
"Kleine Teun". Amper twee jaar na "De
jurk" wordt nu alweer de laatste hand
gelegd aan de vierde speelfilm van sce
narist/regisseur Alex van Warmerdam.
'Wat voor mens moet ik eigenlijk zijn?',
verzucht Brand (Alex van Warmerdam)
halverwege "Kleine Teun". Hij is aan het
denken gezet door Lena (Ariane Schlu-
ter), een jonge onderwijzeres die hem
thuis komt leren lezen en schrijven. Keet
(Annet Malherbe), de argwanende vrouw
van Brand, houdt hen beiden scherp
in de gaten, want zij merkt dat haar
man verliefd is op het meisje uit de
stad. Gaandeweg groeit er in Keets
hoofd een duister plan. Ze drijft Brand
juist in de armen van Lena. Haar mani
pulaties blijven niet zonder gevolgen.
Van Warmerdam tekent in deze zwar
te komedie de verwarring en wan
hoop die in zo'n ingewikkelde drie
hoeksverhouding ontstaan. Te ingewik
keld voor Brand, te verwar
rend voor Lena, te wanho
pig voor Keet.
Uitvoerend producent Pa-
tricia McMahon bracht voor
Graniet Film, de productie
maatschappij van Mare en
Alex van Warmerdam en
Ton Schippers, een crew bij
elkaar die opvallende gelij
kenissen vertoont met die
van de eerdere films van
Van Warmerdam.
Cameraman Mare Felperlaan tekent voor
de vierde opeenvolgende keer voor de
fotografie. De art direction is na "De
Noorderlingen" en "De Jurk" opnieuw van
Jelier Schaaf, de kleding van Leonie
Polak en het geluid van Ben Zijlstra.
Maar er is ook een nieuw gezicht; de
montage is deze keer van de hand van
Stefan Kamp.
In de loop van 1998 wordt "Kleine Teun"
door distributeur Warner Bros. in de
Nederlandse bioscopen gebracht.
Een samenwerking met het blad
BOXOFFICE maakt het mogelijk dat
Holland Film Nieuws u elk nummer een
Nederlandse bewerking kan aanbieden
van een achtergrondartikel, afkomstig
uit dit Amerikaanse vakblad. In dit
nummer van Holland Film Nieuws aan
dacht voor Debbie Allen en haar 10 jaar
durende strijd om AMISTAD op het
witte doek te krijgen.
Achter elk droomproject schuilt een
dromer. In het geval van Steven
Spielberg's "Amistad" van Dreamworks
is dat Debbie Allen. Tien jaar lang pro
beerde de getalenteerde choreografe,
actrice, regisseuse en producente stu
dio's ervan te overtuigen om de film te
maken. Uiteindelijk ontmoette ze Spiel-
berg. Niemand anders was geïnteres
seerd in het verhaal over 53 Afrikaanse
gevangenen, die in 1839 °P het zeil
schip La Amistad vastzaten en in op
stand kwamen tegen de Spanjaarden
die hen gevangen hielden, ter dood
veroordeelden, maar uiteindelijk vrijlie
ten in Amerika. "Niemand was geïnte
resseerd in een stelletje slaven", zegt
Debbie Allen, die zelf Afro-Amerikaans
is. "Ze zeiden dat het geen interessant
verhaal was. Ik trok het me persoonlijk
aan, natuurlijk". In 1978 vond ze het
verhaal in de boekwinkel van Howard
University. Uiteindelijk ging ze naar
Spielberg, die ze had leren kennen,
omdat haar zoontje Norman Nixon jr.
bij Spielberg's geadopteerde Afro-
Amerikaanse zoon Theo in de klas zat.
"Ik wist dat hij het zou begrijpen,
omdat Spielberg, die joods is, ook van
een volk stamt, dat veel geleden heeft.
Ik zocht een heel krachtige, grote film
maker. Steven voelde zich meteen aan
getrokken tot het project. We zaten van
het begin af aan op dezelfde golfleng
te". Spielberg koos "Amistad" als eer
ste film voor zijn nieuwe studio "Dream
Works", omdat hij door zijn ervaringen
bijzonder veel interesse had ontwik
keld in de mensenrechten-beweging.
Zo kwam het ook dat hij in 1985 Alice
