loop het grootste deel van de film
in een soort lingerie uit het jaar
1800 rond. Daar hebben ze me
mooi tuk mee gehad".
BARRY SONNENFELD heeft
de "Theorie van Twee":
Twee dingen. Nummer een: ik
ben opgegroeid met de
televisieshow. Ik vond hem
geweldig. Het was een soort
James Bond in het Wilde
Westen. Nummer twee: ik voel
de mij ertoe aangetrokken,
omdat ik er van houd om iets
ouds, wat er allang is, opnieuw
uit te vinden. Toen ik klein was
vond ik Robert Conrad de tofste
vent, die er bestond. Nu, in
1999, vind ik Will Smith de
bink. Bo Welch was de produc
tion-designer. Hij heeft eerder
"Men In Black", "Beetlejuice"
en "Edward Scissorhands'
gedaan. Het idee was: hoe zou
het geweest zijn om in 1869 een
science fiction-film te maken?
Dus geeft het een soort Jules
Verne gevoel. Heel veel hydrau
lisch gedoe met balken en drui
pende vloeistoffen. De slechte
rik, Dr. Loveless, heeft een soort
"benen nijd", dus zijn er overal
spinnen. Zijn vernietigingswa
pen is de gigantische tarantula.
Alles ziet er uit alsof het uit
1869 komt. Hij heeft ook nog
een oude tank en een trein en
nog veel meer technische snuf
jes. Het zijn eigenlijk twee din
gen, die zo'n soort film nodig
heeft. Ten eerste de verhouding
tussen de mensen, in dit geval
Kevin, Will en Salma. Ten twee
de heb je een echte slechterik
nodig, in dit geval Kenneth
Branagh, want de 'good guys'
zijn net zulke helden als de 'bad
guys' slecht zijn. Bij Kenneth
hebben we digitaal bij elk shot
zijn benen verwijderd. Hij zit in
een rolstoel en is er des duivels
over. Voor mij was Salma de
grote ontdekking van de film,
omdat ze nog nooit in een
komedie gespeeld had. Ik heb
een zeer specifieke smaak wat
betreft humor. Twee dingen: les
een is dat de acteurs het publiek
nooit mogen laten merken dat
wat ze zeggen grappig is en les
twee is dat ze het heel snel moe
ten zeggen. Ik zeg bij het regisse
ren altijd: "Zeg het sneller". Ik
wist niet of Salma dat zou kun
nen. Ze komt over als een sexy
Lucille Ball. Ze is erg grappig en
doet net of ze het niet is. Ik
denk dat deze film haar wel ver
der zal helpen. Will is zoiets als
een chemisch spulletje, dat je bij
andere stoffen doet om ze te
combineren, een soort elixer.
Met wie je hem ook in een
kamer zet, het klikt. Kevin is
enorm aanwezig en echt leuk. Ik
geloof dat je nooit twee grapjas
sen in een film moet hebben.
Neem Ricky Ricardo en Lucille
Ball of Gracie Allen en George
Burns. Of Tommy Lee Jones en
Will Smith in "Men In Black",
de ene serieus, de andere leuk.
Wat ook goed is van de film is
dat Will heel anders is dan men
hem kent. Hij ziet er uit als
James Bond. Mijn vrouw kwam
vaak even op de set kijken en
dan vroeg ze: "Is er iemand op
deze planeet mooier dan Will?".
Van mijn part blijf ik nog 10 of
20 jaar regisseren, als ik maar
met Will Smith kan werken. En
nooit meer een film met zoveel
visuele effecten!"
JON PETERS herkent Barbra
in Barry:
Dit was een unieke gelegenheid
om eens iets heel nieuws en
origineels te doen. De tv-serie
3 O
