om te kijken of er in de nieuwe
grote bioscoop in Vlissingen een
doorstart gemaakt kon worden."
Geen organigram
Er werd een bestuur gevormd
met daarin Jos Verpaalen,
docent in Goes en filmgek,
Mineke van Gelder, voorzitter
van Zeeland Nazomer Festivals
en voorzitter van Cinema
Middelburg, Hans Houmes,
accountant, de financiële man,
Ad Weststrate voor de locatie en
de zakelijke leiding, Leo
Hannewijk die zich vooral bezig
houdt met de programmering en
als voorzitter Hedy d'Ancona, in
wie ze een voorzitter vonden met
een landelijke bekendheid en
grote ervaring en bekwaamheid
met culturele organisaties.
Het is een kleine club, die vrij
willig de organisatie van dit fes
tival naast hun 'normale' werk
zaamheden op zich heeft geno
men. Er is geen duidelijke taak
omschrijving, iedereen doet wat
er gedaan moet worden, met
natuurlijk de accenten op ieders
kwaliteiten.
Daarnaast wordt het personeel
van CineCity op grote schaal
ingezet om mee te helpen bij de
voorbereidingen en tijdens het
festival. The Publicity Company
werd ingeschakeld voor de publi
citeit en ook van sponsorzijde
sen maar mensen zijn veel flexi
beler geworden. Ze gaan van de
Efteling naar een pianoconcert,
'Star Wars' en Peter Green-
away."
Begin juli werd er nog hard
gewerkt aan de programmering.
Die hangt onder andere af van
distributeurs die de release ver
vroegen ("Eyes Wide Shut"), van
films die in Rotterdam in pre
mière willen ("Felicia's Journey"
van Atom Egoyan), van films die
LEO HANNEWIJK:
"VROEGER WAS ER EEN BERLIJNSE MUUR TUSSEN DE
PUBLIEKSFILMS EN DE ARTHOUSE FILMS, MAAR MENSEN
ZIJN VEEL FLEXIBELER GEWORDEN. ZE GAAN VAN DE
EFTELING NAAR EEN PIANOCONCERT, 'STAR WARS' EN
PETER GREENAWAY."
komt professionele hulp op per
soneelsgebied. Zo kun je dus
met lef en "Gewoon dóen" (de
Zeeuwse aanpak) en "De tele
foon pakken en gewoon regelen"
een nieuw festival van de grond
krijgen.
Over de muur
Maar naast lef en energie, is er
ook een visie. In de programme
ring wordt de theoretische schei
ding tussen publieksfilm en art-
film ter discussie gesteld. Er
wordt ingespeeld op de tendens
dat het publiek van publieks
films en de arthouse-fans zich
aan het mengen zijn. "Vroeger
was daar een Berlijnse muur tus-
in Utrecht beter passen
("Rembrandt van Rijn"), en van
films, gepland voor unreleased,
die toch opgepikt worden
(Woody Allen) en van filmma
kers die net niet op tijd klaar
zijn (Erik de Bruyn's "Wilde
Mossels"). In ieder geval zullen
onder andere te zien zijn "The
Haunting" van Jan de Bont,
"8 1/2 Women" van Peter
Greenaway, "The Straight Story"
van David Lynch, "Mifunes
Sidste Sang" van Soren Kragh-
Jacobson, "Los Amantes Del
Circulo Polar" van Julio Medem,
"Ca Commence Aujourd'Hui"
van Bertrand Tavernier, "Tea
With Mussolini" van Zefferelli
en "The Astronaut's Wife" van
Rand Ravich.
Een van de bijprogramma's is de
Ierse film. Er zullen ongeveer
tien Ierse films vertoond worden
die (nog) niet uitgebracht zijn in
Nederland. Waarom Ierland?
Leo Hannewijk: "Door een aan
tal recente belastingmaatregelen
in Ierland is er de afgelopen
jaren een enorme diversiteit aan
films gemaakt, door zowel jonge
als gevestigde regisseurs. Het is
een interessant filmland. Wij
vinden het boeiend om de oogst
te vertonen." Films die vertoond
zullen worden zijn in ieder geval:
"Sweety Barrett" van Stephen
Bradley, "Agnes Brown" van
Anjelica Huston, "Dancing At
Lughnasa" van Pat O'Connor,
"This Is My Father" van Paul
Quinn, "Angela's Ashes" van
Alan Parker, "Accelerator" van
Vinny Murphy en "Crush Proof"
van Paul Tickell. Guinness spon
sort dit programmaonderdeel;
het café van de bioscoop wordt
voor die week ingericht als Irish
pub, met elke avond live-muziek
van Ierse bandjes.
Een ander programmaonderdeel,
een "plantje dat we uitzetten
voor de toekomst, dat nog moet
groeien", is het programmaon
derdeel unreleased. Films die niet
eerder op de Nederlandse festi
vals hebben gedraaid, niet zijn
opgepikt door een distributeur,
