Hazes
column
23
'Ben je nou helemaal gek gewor
den. Fred Bertsch kijkt me ver
bijsterd aan. Ik heb net de euvele
moed gehad om een grote zaal te vra
gen tijdens de Kerst voor André
Hazes, zij gelooft in mij. Jac. Goderie
vindt het een uitstekend idee. Hij
begint een vurig pleidooi. Nu gebeurt
iets wat ik nooit had verwacht: Fred
ontploft. 'Ik ben hier de baas en daar
komt niets van in!' Goderie's halsslag
ader begint gevaarlijk te zwellen. In
een vlaag van diplomatieke opwelling
stel ik voor dat Paul Visser en ik even
op de gang gaan staan, kunnen de
heren het minzaam regelen.Twee
donderwolken staren me aan en ik
check nog even of er steek- of slagwa-
pens in de buurt zijn want de gezich
ten ademen moord- en doodslag. Eens
de deur dicht, breekt een hels kabaal
los. Paul en ik staan versteend op de
gang. Visser voorspelt somber dat we
nooit of te nimmer nog een film bij
Pathé zullen kunnen draaien.Tien
minuten later zwaait de deur open.
'Calypso 1 week' Fred staart naar bui
ten. Jac. staart naar buiten. Ik staar
mee en denk: 'Hazes, wanneer gaat
die lijdensweg nou eens ophouden
Drie maanden eerder
'Dat wil Dré niet.' De eerste vergade
ring met Hazes verloopt rampzalig
Het is tien uur 's ochtends en we zit
ten in de Piashoeve in Vinkeveen. Het
eerste fluitje staat al op tafel. André
heeft net de documentaire gezien en
is zich rot geschrokken. Elk voorstel
van onze kant wordt door Rachel
minzaam van tafel geveegd.'Daar
heeft Dré geen zin in.' Dré mompelt
nog wat. Het wordt door Rachel weer
adequaat vertaald: 'dat doen we niet.'
Een tweede poging dan maar, een
week later. De lucht is wat opgeklaard
want Hazes krijgt uit zijn omgeving
positieve reacties. Ik pak het anders
aan: er staan nu twee fluitjes op tafel
en ik drink dapper mee. Dat schept
een band. Onze RCV-Rachel en de
Hazes-Rachel hebben het al over wat
ze gaan aantrekken op de
première.Tussendoor schui
ven we er een paar talks-
howtjes in, interviewtje hier,
interviewtje daar. De dames
zijn het volop aan het rege
len en ik word zo dronken
als een tor. Rond de middag
rol ik de Piashoeve uitje
moet er wat voor over heb
ben om een film op de
markt te brengen.
Foto Jeroen Huijsdens
De première
Ik heb een strategische
plaats gekozen van waaruit ik de hele
zaal kan overzien. In de verte, in de
Koninklijke Loge, zie ik steeds een
lichtpuntje gloeien. Die dekselse
André heeft het voor elkaar dat hij tij
dens de voorstelling mag roken. Een
zaal vol internationaal IDFA-gezel-
schap wordt voor het eerst gecon
fronteerd met een man waar ze nog
nooit van gehoord hebben. De ultie
me test. De zaal lacht en huilt. Je voelt
de emotie als een warme deken om je
heen. De afgelopen dagen hebben we
een trailer in elkaar geknutseld en
elke schoonmaker en elke koerier die
het pand binnenkwam voor de TV
neergepletterd. Tegenwoordig noe
men ze dat een RAS-testscreening. De
pizzakoerier vindt het maar niets en
ik moet me inhouden om die Quattre
Stagioni niet in zijn smoel te pletsen.
We veranderen acuut van pizzaleve
rancier. De schoonmaker vindt het
prachtig en krijgt meteen van mij tien
DVD's cadeau. Nadien vond hij alles
prachtig, ook de echte kuttrailers.
Na de voorstelling beklimt André het
podium.'Twee liedjes', had Rachel
gezegd. Meer doet Dré niet. Een half
uur later staat de hele zaal te swingen
en is Tuschinski ineens een Grote
Bolle Jan geworden. De staatssecreta
ris haakt in de polonaise. Het wonder
is gebeurd. Hazes is Hoge Cultuur
geworden.
Mijn collega-directeur van RCV komt
naar me toe:"t is nu wel leuk, maar
toch uitkijken. Het is en blijft een
documentaire.' Dat heb ik nou net
even nodig. Mark van Warmerdam
klampt me aan. Het gaat heel slecht
met het Ketelhuis en of ik een print
wil leveren. Hij denkt dat Hazes groot
zal worden. Ik kus hem bijna.
Gelukkig is Paul Visser niet in de
buurt want die zou wel weer over
The Movies beginnen of Pathé. Het
Ketelhuis heeft André Hazes, zij
gelooft in mij, in exclusieve voorpre
mière gekregen. De film heeft er bijna
een jaar gedraaid. En in Calypso en
daarna in Bellevue. Fred en ik hebben
elkaar lang de hand geschud. Want zo
sportief was hij wel.
De epiloog
Hazes aan de telefoon. Ik heb net een
mooie collectie DVD's laten bezor
gen. Familiefilms voor Dreetje Junior,
jankfilms voor Rachel, vechtfilms voor
André. Of ik ook natuurfilms heb?
Natuurfilms? 'Nou, je weet wel.
natuur, natuur.de schorre lach van
Hazes galmt door de telefoon.'Oh.,
die, nee André, die hebben we niet.'
André zucht even. 'Nou, dan we gaan
we maar naar die Engelse patiënt kij
ken!' Dat was de laatste keer dat ik
Hazes heb gesproken. Ik durf te wed
den dat hij in slaap is gevallen bij The
English Patiënt.
Dirk van de Cinema
HOLLAND FILM NIEUWS