Vergeten dat je beroemd bent
HFN
NL in aantocht
El
IN PRODUCTIE
IN PRODUCTIE/NL IN AANTOCHT
Ik vind
het een
idiote
gedachte
dat de
naam
"Carice
van Hou
ten" iets
betekent
in deze
wereld.'
Interview met Carice van Houten
Carice van Houten is weer terug in Nederland. De vrouw die het witte
doek deelde met Tom Cruise en Leonardo DiCaprio schittert in korte
tijd in twee van de langst verwachte Nederlandse boekverf ilmingen:
Komt een vrouw bij de dokter en De gelukkige huisvrouw. Maar ze blijft
bovenal bescheiden onder al het succes. 'Ik vind het een idiote gedachte
dat de naam "Carice van Houten" iets betekent in deze wereld.'
Door Robberf Blokland
Carice van Houten is terug van weg
geweest in Nederland. De succes
volste Nederlandse actrice van het
moment reisde na het internationale
succes van de oorlogsfilm Zwart
boek anderhalf jaar lang de wereld
rond en deelde de set met mensen
als Tom Cruise Va/kyrie), Leonardo
DiCaprio {Body of Lies) en Jude
Law (Repo Men). Dure hotels,
privéhelikopters en limousines met
chauffeur waren schering en inslag.
Ze stond ook in het gezagheb
bende blad Vanity Fair.
Maar het afgelopen halfjaar stond
de 33-jarige actrice weer op twee
Nederlandse filmsets. In de zomer
draaide ze de Kluun-verfilming Komt
een vrouw bij de dokter en zojuist
heeft ze de opnamen afgerond van
De gelukkige huisvrouw, naar het
boek van Heleen van Royen. 'Ja,
dat is weer even wennen', erkent
de actrice. 'In Nederland help je
als acteur bij wijze van spreken nog
mee met de catering', grinnikt ze.
'Het is hier not done om op de set
de diva uit te hangen. Dat is heel
anders in Amerika, waar alles wordt
gedaan om de acteurs te behagen.
Zelfs al heeft ze maar vijf zinnen,
zoals in mijn geval. Een acteur hoeft
zich daar alleen maar op zijn tekst
te concentreren: dat is waarvoor je
bent aangenomen.'
Onzekerheid
Van Houten moet vooral een klik
hebben met een regisseur, merkt
ze. 'Het maakt mij niet uit of iemand
ervaren is, zoals Antoinette Beumer
(regisseur van De gelukkige huis
vrouw, red.) of onervaren, zoals
Reinout Oerlemans. Maar ik moet
wel het idee hebben dat ik mij kan
overgeven. Dat ik hem of haar
vertrouw.' Vaak gaan er wel een
paar gesprekken overheen voordat
de actrice 'ja' zegt tegen een rol.
'Je hoeft niet dezelfde smaak te
hebben. Maar
in de kern moet
ons hetzelfde
voor ogen staan
met een project.
Ergens moeten
jouw smaak
en die van de
regisseur elkaar
tegen komen.'
Bij buitenlandse
projecten gaat
dat natuurlijk
anders. 'Daar
verkeer ik niet in
die luxe positie',
erkent de ac
trice. 'Daar
moet ik maar
een beetje
vertrouwen op
de naam die
jou vraagt. Wie ben jij om "nee" te
zeggen als Bryan Singer of Ridley
Scott bij je aanklopt? En dan is het
maar afwachten wat voor vlees je
in de kuip hebt.'
Waar Van Houten in Hollywood
voorlopig veroordeeld lijkt tot
spelen van 'de vrouw van', kreeg
ze in Nederland twee van de
meest begeerde rollen van het
jaar. Auditie hoefde ze niet te
doen. 'Aan de ene kant is dat een
zegen', erkent ze. 'ledere acteur
vindt het vreselijk om audities te
doen.' Maar aan de andere kant
maakt het de actrice ook onzeker.
'Waarom wil die regisseur mij heb
ben, mijn naam of mijn talent? Niet
alles dat ik aanraak, verandert in
goud. Elke productie begin ik weer
met dezelfde onzekerheid, heb ik
weer het gevoel dat ik iets waar te
maken heb.'
Pennenstreken
De actrice moet lachen wanneer
ze wordt geconfronteerd met een
soortgelijke uitspraak die ze deed
in maart 2001toen ze net klaar
was met het draaien van
Minoes. 'Ik ben nooit
tevreden over mijn eigen
werk', analyseert ze. 'An
deren kunnen er wel blij
mee zijn. Maar liever zou
ik zelf eens een keer wil
len kunnen denken "goh,
dat heb je goed ge
daan". Die onzekerheid
zit mij soms in de weg,
maar is tegelijkertijd ook
De gelukkige
huisvrouw.
Foto's Dinand
van der Wal
vooral een bron van inspiratie.'
Ze voelt echter geen extra druk bij
het spelen in boekverfilmingen, zo
als Komt een vrouw bij de dokter of
De gelukkige huisvrouw. Het feit dat
meer dan een miljoen mensen zich
al een beeld hebben gevormd van
hoofdpersonages Carmen en Lea,
is voor haar geen bezwaar. 'Het is
fijn voor die mensen als een boek
zo ontroerde', zegt ze. 'Maar ik
baseer me als actrice op een script
en dat is iets heel anders.' Soms
helpt het wel om het boek te lezen,
om vragen beantwoord te zien die
ze zelf nog heeft over haar perso
nage. 'Maar doorgaans kan ik er
maar weinig mee. Het gebeurt zel
den dat een boek echt een op een
wordt verfilmd. Dus wat moet ik dan
met al die extra informatie die los
staat van het script?' Al hangt het
er ook wel erg van af hoe het boek
precies is geschreven. 'Wanneer het
boek veel details geeft over mijn
personage, "ze bewoog zo en zag
er exact zo uit", dan moet ik daar
wel iets mee doen. Ook om een
beetje tegemoet te komen aan dat
collectieve beeld van de vrouw die
ik ga spelen.' Maar in het geval van
Kluun en Heleen van Royen was
dat niet het geval. 'Het gaat meer
om de sfeer', vindt Van Houten.
'Het zijn vluchtige pennenstreken,
ze geven niet veel details over de
personages. Er zitten grote happen
in het verhaal. In deze gevallen ging
het meer om het pakken van het
gevoel dan om het exact naspelen
van de tekst.'
Grijs muisje
Met de roem waarmee haar
carrière gepaard gaat, kan de
bescheiden actrice eigenlijk nog
steeds weinig. 'Ik vind het een idiote
gedachte dat de naam "Carice
van Houten" iets betekent in deze
wereld', peinst ze. 'Ik voel me totaal
geen filmster. Ik herken mezelf
veel meer in het puberende grijze
muisje van vijftien jaar geleden dat
eigenlijk geen idee had waar ze
mee bezig was. Het is voor mij ook
nooit een doel geweest om door
iedereen te worden herkend.'
De actrice profiteert erg van haar
kameleontische uiterlijk, erkent ze.
'Er zijn dagen dat iedereen langs
me heen loopt', grinnikt ze. 'Dat
vind ik fijn. Dan vergeet ik zelf ook
even dat ik beroemd ben.' Van
Houten heeft overigens alleen maar
positieve ervaringen gehad met
mensen die haar aanspreken op
haar bekend zijn. Maar ze wordt er
wel nerveus van als mensen gaan
fluisteren wanneer ze langs loopt.
'Al doe ik vermoedelijk hetzelfde
als ik ooit Clint Eastwood tegen
het lijf zou lopen. Maar ik heb zelf
dan nog liever dat mensen recht
streeks vragen of ze met me op de
foto mogen. Dan kan ik gewoon
even een gesprek met ze voeren.
Hoewel dat vermoedelijk ook irritant
wordt als het de hele dag door zou
gebeuren.'
Spanningsboog
Van Houten heeft na een intensief
halfjaar met twee zware hoofdrol
len ('ik ben heel erg toe aan een
komedie volgens mij!') een korte
pauze ingelast. In het voorjaar staat
Smoke and Ochre in de planning,
de verfilming van het levensverhaal
van de Zuid-Afrikaanse dichteres
Ingrid Jonker. Het droomproject
Q 28-01 Kom niet aan mijn kinderen,
distributeur El
jan. Meisjes (B), distributeur El
11 -02 My Queen Karo (B)
distributeur Filmmuseum
17-02 lep!, distributeur Independent
Films
18-02 Gangsterboys, distributeur
endent Films
'In voor- en tegenspoed, weetje nog wel Stijn?' (Carice van Houten in Komt een vrouw bij de dokter)
'Ik snap ook niet waarom ik eruit zie als een mens' (Carice van Houten in Minoes)
