ACHTER DE SCHERMEN
de NVF in 1994 nog negen onaf-
hankelijken, nu zijn dat er veertien.
En dat zijn dan ook bijna allemaal
'nieuwe' kantoren. Zeventien
jaar geleden had je Argus Film,
Concorde Film, Cor Koppies Film-
distribution, Hungry Eye Pictures,
The Movies Filmdistribution, Meteor
Film/PolyGram Filmed Entertain
ment en Three Lines. Kantoren die
allemaal ter ziele
gingen of om
andere redenen
stopten met
filmdistributie.
Wat in al die ja
ren in ieder geval
niet is veranderd
zijn alle perso
neelswijzigingen
die er eens in
de zoveel tijd
plaatsvinden als
een directeur of manager van het
ene distributiekantoor weer eens
overstapt naar een ander kantoor.
Maar dat is feitelijk bijzaak. Waar
het in die zeventien jaar filmdistri
butie vooral om is gegaan is dat
film echt een fast moving consumer
good is geworden. De doorloop
snelheid van film is enorm ver
hoogd. Dat is bijvoorbeeld alleen al
terug te zien in de forse toename
van het gemiddeld aantal prints
waarmee films worden uitgebracht
(in 1994 gemiddeld 16,8, in 2010
gemiddeld 34,9) en de voortdu
rende discussie over de windows.
Brancheorganisaties
Een ver-, of noem het té, kort
overzicht van zeventien jaar film- en
bioscoopbedrijf is niet compleet als
de rol van de brancheverenigingen
niet ter sprake komt. Holland Film
Nieuws ontstond in de boezem
van de toenmalige Nederlandse
Federatie voor de Cinematografie
(NFC). Aan de vergadertafel van
NFC Marketing om precies te zijn,
de kraamkamer waar ook ooit de
BelBios, filmeducatie, de 2-voor-l-
actie, de Nationale Bioscoopdag
en de extra steun voor Bio-Kinderre-
validatie het levenslicht zagen. Het
was ook binnen de collectiviteit
dat bestuurders als Wil Ruyters,
Will van Dommelen en Abel
Abeln samen met marketingmana
ger Frank Smit en secretaris Frank
van der Putte de Nationale Bios
coopbon tot grote hoogte wisten
te stuwen. Maar de sector heeft
het ook aan de
volhardendheid
van bestuur
ders als Jan
van Dommelen
[02], Robbert
Wijsmuller,
Joachim Wolff
en (algemeen
secretaris)
Hans Tijssen te
danken dat er
waardevolle
successen werden geboekt op het
terrein van de buma-afdracht, de
afschaffing van de Filmkeuring
en niet in de laatste plaats het
binnenhalen van de btw-verlaging.
Successen die later vervolg kregen
via de NVB en de NVF en inzet
van bestuurders als Wilco Wolfers,
Philipp Wolff, Mare Canisius en de
directeuren Ron Sterk en Michael
Lambrechtsen [04] in het verlen
gen van het btw-convenant en heel
recentelijk het rond krijgen van
Cinema Digitaal.
Hoewel er in zeventien jaar film- en
bioscoopbedrijf veel is gebeurd,
lijkt de sector de laatste jaren pas
echt in een enorme stroomversnel
ling terecht te zijn gekomen. Het
fenomenale succes van met name
Avatar heeft digitale cinema (wie
herinnert zich nog de introductie
van het digitale geluid?) zo'n boost
gegeven dat we in een tijd leven
die net zo revolutionair lijkt te zijn
als de tijd waarin de geluidsfilm
voor het eerst van zich deed
spreken. Maar de impact van de
technische vernieuwing reikt deze
keer echter veel verder. Digitale
cinema is onderdeel van de totale
digitale revolutie waarin we ons
momenteel bevinden. Die uit zich
bijvoorbeeld niet
alleen in het ge
bruik van social
media, waar
door het contact
met de filmkijker
definitief aan
het veranderen
is, maar ook in
andere vor
men van (film)
programmering
en marketing
die feitelijk zichtbaar maken dat
het vak van zowel filmdistributeur
als bioscoopexploitant nu pas echt
radicaal aan het veranderen is.
D'rt is naar alle waarschijnlijkheid exclusief de films
uitgebracht door niet-leden van de NVF
Dit waren alleen de zogeheten A- en B-theaters van de
toenmalige ANF
'Individually, we are vulnerable. Together, we are unstoppable!' (Mark Strong als Sinestro in Green Lanterri)