tingen van den Bond over het jaar 1931 worden gereleveerd, zal
naar wij vertrouwen allen de overtuiging schenken, dat de
oogst in het afgeloopen jaar binnengehaald, grootendeels hieraan
te danken is, dat men op den 18en Juli 1921 (de vereeniging van
bioscoopexploitanten en filmverhuurders) aan het zaad niets ge
spaard heeft.
p DE VERMAKELIJKHEIDSBELASTING.
L'Histoire se répète.
In het begin van 1921 hebben de toen nog betrekkelijk zwak ver-
eenigde bioscoopdirecteuren als verweer tegen de opvoering der
vermakelijkheidsbelasting de deuren der bioscopen in de gemeenten
Venlo en Hilversum gesloten. In de Zuidelijke gemeente duurde het
ruim 10 maanden voordat het publiek weer toegang tot de film-
vertooningen kon worden verleend en in de schoone hoofdstad van
het Gooi bleef men gedurende 4^ maand van de geneugten der
bioscoop gespeend.
Niet eerder dan nadat de resp. Gemeentebesturen tot het inzicht
waren gekomen, dat er ook ten aanzien van belastingheffing gren
zen van redelijkheid zijn gesteld en zij dan ook de vermakelijkheids
belasting hadden teruggebracht van resp. 30 en 40 pet. tot 20 pet.,
werd de exploitatie der Venlosche en Hilversumsche bioscopen
hervat.
Precies tien jaar later heeft de geschiedenis zich hernaald, maar
nu in het Noorden des lands.
Op 6 Februari 1931 heeft de Nederlandsche Bioscoop-Bond,
wiens positie, dank zij de eendrachtige samenwerking van alle bij
het film- en bioscoopbedrijf in Nederland betrokken groepen sinds
de conflicten in Venlo en Hilversum in belangrijke mate was ver
sterkt, de sluiting der Groningsche bioscopen gelast.
Hiertoe is de Bond echter niet overgegaan dan nadat het de
zekerheid had verkregen, dat het Gemeentebestuur van Groningen
zich stokstijf bleef houden aan het abnormaal hooge belasting
percentage, n.1. 25 pet. der bruto-ontvangsten, d.i. 331/3 pet. op de
netto recettes. Reeds vanaf November 1928 had het Hoofdbestuur
herhaalde malen het Gemeentebestuur van Groningen, meer in het
bijzonder den Wethouder voor de Financiën, den heer M r. T. d e
4
