c
ensuur
-perikel
en
12
stemming uitgebracht. De beslissingen worden
genomen met absolute meerderheid van stemmen
bij de twee eerste stemmingen en, indien zij plaats
vindt, met een gewone meerderheid bij de derde
stemming.
De algemeen secretaris van het Comité of
zijn plaatsvervanger bekleedt de functie van
secretaris van de jury. Hij is niet stemgerech
tigd.
Artikel 13
De jury wordt belast met het toekennen van de
volgende beloningen:
DE GROTE PRIJS VAN HET INTERNATIO
NAAL FESTIVAL VAN DE FILM CAN
NES 1951, toegekend voor de beste hoofdfilm.
DE GROTE PRIJS VAN HET INTERNATIO
NAAL FESTIVAL VAN DE FILM CAN-
NES 1951, toegekend voor de beste korte film.
DB GROTE PRIJS VAN HET INTERNATIO
NAAL FESTIVAL VAN DE FILM CAN-
NES 1951, toegekend voor de beste weten
schappelijke en opvoedkundige film.
Bovendien heeft de jury de mogelijkheid om in
elk van de categorieën:
hoofdfilms
korte films
wetenschappelijke en opvoedkundige films
naar haar keuze toe te kennen de BIJZONDERE
PRIJS VAN DE JURY, welke prijs dient ter be
kroning van een film voor haar uitzonderlijke
kwaliteiten en welke niet is opgenomen in de
categorieën voorzien in de lijst der prijzen.
Artikel 14
Daarenboven worden zeven prijzen uitgeloofd
voor de volgende groepen (hoofdfilms):
a. PRIJS VOOR DE ENSCENERING VAN
HET INTERNATIONAAL FESTIVAL
VAN DE FILM CANNES 1951
b. PRIJS VOOR DE VROUWELIJKE VER
TOLKING VAN HET INTERNATIO
NAAL FESTIVAL VAN DE FILM CAN
NES 1951
c PRIJS VOOR DE MANNELIJKE VER
TOLKING VAN HET INTERNATIO
NAAL FESTIVAL VAN DE FILM CAN
NES 1951
d. PRIJS VOOR HET SCENARIO VAN HET
INTERNATIONAAL FESTIVAL VAN DE
FILM CANNES 1951
e. PRIJS VOOR DE PARTITUUR VAN HET
INTERNATIONAAL FESTIVAL VAN DE
FILM CANNES 1951
i
De tien vroede vaderen, die in het Dominion of
Canada het ambt van voorzitter van een provinciale
filmkeuringscommissie bekleden, zitten met de handen
in het haar. Het is hun namelijk gebleken, dat zo
langzamerhand tienduizenden brave Canadese burgers
dagelijks in hun huiskamer de ongecensureerde uit
zendingen volgen van een steeds stijgend aantal tele
visiestations in de Verenigde Staten en dat terwijl
Canada zelf nog niet eens over een televisienet be
schikt. Men verwacht de invoering van de televisie
aldaar niet voor de herfst van 1951.
Weliswaar geeft de Theatres and Cinematographs
Act hun de bevoegdheid om televisiefilms vooraf aan
een keuring te onderwerpen, maar waar het hier om
gaat is, dat ruim 40 van de Amerikaanse televisie
programma's uit gewone films bestaan, terwijl zolang
het co-axiale kabelnetwerk nog niet gereed is
bovendien nog een zeer belangrijk percentage van
de overige uitzendingen op de filmband wordt opge
nomen voor heruitzending en uitwisseling van pro
gramma's, zodat volgens voorzichtige schatting ruim
70 van de televisie-uitzendingen uit films bestaat,
waarop de Canadese censoren geen enkele invloed
kunnen uitoefenen. Zij zullen daarover nog deze herfst
in Toronto een vergadering beleggen, waarbij zij even
eens enige censoren uit de Verenigde Staten zullen
uitnodigen, ter bespreking van dit vraagstuk.
Veel hoop op een oplossing bestaat er overigens
niet, want zij zijn er zich wel van bewust dat de
openbare mening in de Verenigde Staten scherp ge
kant is tegen een administratieve federale censuur.
Slechts 7 van de 48 staten, benevens enkele tientallen
gemeenten, kennen een of andere vorm van filmcen
suur, welker betekenis zienderogen vermindert. Dit is
begrijpelijk indien men in aanmerking neemt, dat deze
censuur in sommige gevallen gebruikt wordt als een
politiek wapen om bepaalde films (in de regel juist
films met een sociale strekking, b.v. over het rassen-
vraagstuk) te weren en het in sommige andere geval
len een publiek geheim is, dat zij uitsluitend wordt
gehandhaafd omdat het keuringsloon de betrokken
staat aanzienlijke extra-inkomsten verschaft. Deze fei
ten dragen er nu niet bepaald toe bij om de filmcen
suur bij de vrijheidslievende Amerikanen populair te
maken.
Maar zelfs de Amerikaanse televisie-uitzendingen
zijn niet de grootste zorg van Canada's censoren, die
in de tien provincies van het Dominion volgens onder
ling sterk afwijkende normen films keuren. Zij worden
thans geconfronteerd met het nuchtere feit, dat met
de aanstaande invoering van de televisie de provin
ciale grenzen niet langer de afbakening van even-
zovele censuur-eilandjes zullen vormen en dat dan
hun taak in feiteoverbodig zal zijn geworden.
iiiiiiiiiiiiiiHiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMniriiiHiMiniiiiiHiiiiHHiiittiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiittiiiiittiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiinmimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiP)
E
I
5
3
^Jj lIJlHltJlittII»llttt*ftlllllllllf■tllttltllllllllllllllllllllllllllllilJIIIIIlllllllllllllllllllirillJllllllllllllllllllJlllllltllllllllllllllllilllJllltlllllIlllli■M(IM*t*4tMtHiH44trtltllHlIttlllllll»llJllllllillilllillliIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIll||||||irillllllllllllHIIIIII(lllllfMIIIIIMtlIItfttlfII11J11jlIIIllinCT«EEKXKULIll1111IIIttIlilt1111111'^=-|
